مقایسه تاثیر دو داروی کالسی تراپین و متفورمین به عنوان درمان کمکی در درمان نازایی زنان مبتلا به PCOS مراجعه کننده به بیمارستان علوی شهر اردبیل

خلاصه فارسی

زمینه: عدم تخمک گذاری مزمن یکی از شایع ترین علل نازایی است. در زنان مبتلا به PCOS عوامل دیگری که به کیفیت اووسیت یا اختلالات اندومتری و لانه گرینی مربوط می شوند نیز ممکن است نقش بازی کنند. زنان نازا و مبتلا به عدم تخمک گذاری که تمایل به حاملگی دارند، کاندید القای تخمک گذاری هستند. هدف: با توجه به اهمیت موضوع سندرم PCOS و اهمیت درمان آن، هدف از انجام این کارآزمایی بالینی بررسی تاثیر دو دارو کالسی تراپین و متفورمین در درمان بیماران مبتلا به PCOSمی باشد. مواد و روش کار : مطالعه مورد نظر بصورت کارآزمایی بالینی Clinical trial)) انجام شد. مجموعا 80 بیمار خانم مبتلا به PCOS که به درمانگاه زنان زایمان بیمارستان علوی جهت درمان نازایی مراجعه کرده بودند، بصورت تصادفی و با کسب رضایت شخصی انتخاب و وارد مطالعه شدند. یافته ها: میانگین سنی افراد 21‏/5±08‏/21 سال بود. از لحاظ سن بیماران دو گروه از نظر آماری با هم اختلاف معنی‌داری نداشتند (05‏/0<P). میانگین سنی همسر افراد 7‏/3±49‏/31 سال بود. از لحاظ سن همسر بیماران دو گروه از نظر آماری با هم اختلاف معنی‌داری نداشتند (05‏/0<P). از لحاظ BMI بیماران دو گروه از نظر آماری با هم اختلاف معنی‌داری نداشتند (05‏/0<P). از لحاظ اولیه و ثانویه بودن ناباروری بیماران دو گروه از نظر آماری با هم اختلاف معنی‌داری نداشتند (05‏/0<P). میانگین مدت زمان ناباروری بیماران 49‏/3±68‏/3 سال بود. از لحاظ مدت زمان ناباروری بیماران دو گروه از نظر آماری با هم اختلاف معنی‌داری نداشتند (05‏/0<P). از لحاظ نوع سیکل قاعدگی بیماران دو گروه از نظر آماری با هم اختلاف معنی‌داری نداشتند (05‏/0<P). میزان پاسخ به درمان در گروهی که متفورمین دریافت کرده بودند 5‏/17 درصد و در گروهی که کالسی تراپین دریافت کرده بودند 10 درصد به دست آمد. از لحاظ پاسخ به درمان بیماران دو گروه از نظر آماری با هم اختلاف معنی‌داری نداشتند (05‏/0<P). در مقایسه هیچ کدام از فاکتورهای مورد مطالعه در دو گروه با میزان پاسخ به درمان ارتباط معنی داری به دست نیامد (05‏/0<P) نتیجه گیری: میزان موفقیت درمان با استفاده از داروی متفورمین به عنوان یک داروی کمکی در درمان نازایی 5‏/17 درصد و این میزان در داروی کالسی تراپین 10 به دست آمد. این دو یافته با هم اختلاف معنی داری را نداشتند اما بالا بودن میزان موفقیت در متفورمین می تواند حاکی از آن باشد که کالسی تراپین به عنوان داروی گیاهی جدید، مزیت خاصی نسبت به داروهای موجود ندارد

عنوان انگليسی

Comparison of the Effect of Kalsitrapine and Metformin as an adjunct therapy on infertility treatment in women with PCOS referring to Alavi Hospital in Ardebil

خلاصه انگلیسی

Background: Chronic anovulation is one of the most common causes of infertility. In women with PCOS, other factors related to oocyte quality or endometrial and nesting disorders may also play a role. Infertile and non-ovulatory women who tend to become pregnant are candidates for ovulation induction. Aim: Considering the importance of PCOS syndrome and the importance of its treatment, the aim of this clinical trial was to evaluate the effect of kalsitrapine and metformin on the treatment of patients with PCOS. Methods and material: The study was performed as a clinical trial. A total of 80 female patients with PCOS who had referred to the obstetrics clinic of Alavi Hospital for infertility treatment were randomly selected with personal consent and entered the study. Results: The mean age of the subjects was 21.5±08.21 years. There was no statistically significant difference between the two groups in terms of age of patients (P >0.05). The mean age of the subject’s husbends was 31.49±3.7 years. There was no statistically significant difference between the two groups in terms of subject’s husbends age (P >0.05). There was no statistically significant difference between the two groups in terms of BMI (P >0.05). There was no statistically significant difference between the two groups in terms of primary and secondary infertility (P >0.05). The mean duration of infertility was 3.68±3.49 years. There was no statistically significant difference between the two groups in terms of infertility duration (P >0.05). There was no statistically significant difference between the two groups in terms of the type of menstrual cycle (P >0.05). The response rate to treatment was 17.5% in the metformin group and 10% in the kalsitrapinegroup. There was no statistically significant difference between the two groups in terms of response to treatment (P >0.05). In comparison, none of the studied factors in the two groups was significantly associated with the response to treatment (P >0.05). Conclusion: The success rate of treatment with metformin as an adjunct in the treatment of infertility was 17.5% and this rate was obtained in kalsitrapine10. There was no significant difference between the two findings, but the high success rate of metformin could indicate that calcitropine, as a new herbal medicine, did not have a significant advantage over existing drugs.

Document Downloads