سلامت جنسی زوجین در بحران Covid 19

خلاصه فارسی

زمینه و هدف: شیوع COVID-19 با تغییر در روابط بین فردی ، زندگی در اجتماع و سلامت جنسی به طور چشمگیری کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار داده است.. روابط جنسی بخش عادی از زندگی زوجین هست و تصمیم گیری در این مورد نیازمند برقراری تعادل بین سلامت شخصی و عمومی افراد است. در فوریت های مختلف بهداشتی و بحران ها نیاز به روابط جنسی پایدار وجود دارد و برای ارتقا سلامت جنسی و روانی زوجین استراتژی های کاهش اسیب به فرد و شریک جنسی باید مد نظر قرار گیرد. هدف مطالعه مروری حاضر ارائه توصیه هایی بر اساس شواهد موجود برای کمک به زوج ها در مواجهه با زندگی جنسی خود در این دوره حساس است. روش کار: مطالعه مروری حاضر بر اساس جستجوی مقالات موجود در زمینه کوید-19 و روابط جنسی در موتورهای جستجو و پایگاه های اطلاعاتی Google scholar، pub Med، up to date، Scopusبا استفاده از کلید واژه های sex ،covid 19 ، sexual health ،sexual behavior، couples و بررسی مقالات موجود انجام گرفت . یافته ها: حفظ رابطه جنسی سالم در بحران کوید 19 و دوران قرنطینه که زوج ها زمان بیشتری را در خانه و در ارتباط با هم می گذرانند از ضروریات سلامت روان و سلامت جنسی برای زوجین است. رابطه جنسی بخش طبیعی از زندگی و روابط زوجی است که باید با رضایت طرفین انجام گیرد. در طی اورژانس گسترده سلامت عمومی نیز رابطه جنسی باید انجام شود و با استفاده از استراتژی های صحیح، کاهش خطر برای فرد و شریک جنسی مد نظر قرار گیرد. اکثر زوج ها به دلیل ترس از انتقال بیماری روابط نزدیک خود با پارتنر را محدود و یا منع می کنند که می تواند تبعات جسمانی و روانی متعددی داشته باشد. راهکارهایی برای کاهش خطر انتقال کووید- 19 و لذت بردن از رابطه جنسی وجود دارد. در گام اول زوج ها باید از علایم بیماری و روش های انتقال بیماری کوید-19 و نیز پیشگیری از انتشار بیماری آگاه شده و مراقبت های لازم را به کار بگیرند. ویروس از طریق ذرات موجود در بزاق ، مخاط یا تنفس افراد مبتلا به COVID-19 ، حتی در افراد بدون علامت گسترش می یابد. ویروس در منی و مدفوع افراد مبتلا به COVID-19 یافت شده است. اطلاعات برای بیان قطعیت انتشار از طریق رابطه جنسی محدود است و رابطه جنسی روشی رایج برای گسترش COVID-19 نیست. اما احتمال انتقال بیماری از طریق تماس نزدیک شرکای جنسی، بوسیدن و از راه تنفس باید مدنظر قرار گیرد. با توجه به توصیه CDC برای رعایت فاصله فیزیکی 6 فوت مراقبت در حین رابطه جنسی شامل استفاده از موقعیت های جنسی که تماس نزدیک و چهره به چهره را به حداقل می رسانند و اجتناب از رابطه دهانی یا با استفاده از کاندوم توصیه می شود. اما کاندوم ها به تنهایی برای محافظت در برابر COVID-19 کافی نیستند. شستن دست ها حداقل 20 ثانیه قبل و بعد از رابطه جنسی باید انجام شود. اگر یکی از زوج ها بیماری پزشکی زمینه ای نظیرآسم ، بیماری قلبی ، دیابت ، چاقی ، بیماری کلیوی ، بیماری کبدی ، سرطان یا سیستم ایمنی ضعیف داشته باشد برخی زوجین اجتناب از رابطه جنسی را ترجیح می دهند.افراد بهبود یافته از بیماری نیز در صورتی که ده روز از شروع علایم گذشته باشد یا حداقل سه روز بدون تب باشند به احتمال زیاد دیگر عفونی و عامل انتشاربیماری نیستند. نتیجه گیری: برقراری رابطه جنسی با همسر در دوران همه گیری covid-19نیازمند توجهات خاصی است و با توجه به اینکه برخی از افراد آلوده به covid-19هرگز علائم نشان نمی دهند ، راهکارهای پیشگیری از انتشار بیماری در روابط زوجی باید مد نظر قرار گیرد. اگر هر کدام از زوجین احساس خوبی نداشته باشند می توانند از رابطه جنسی اجتناب و روش جایگزین برای آن انتخاب کنند.

عنوان انگليسی

Couple’s sexual health in conid 19 epidemic

Document Downloads