بررسی سطوح و راهبردهای مدیریت تعارض در پرستاران بخش های ویژه مراکز آموزشی درمانی و بیمارستان تامین اجتماعی شهر اردبیل، 1396

خلاصه فارسی

زمینه و هدف: پرستاران بخش ویژه به دلیل پیچیدگی محیط کار و بدحال بودن بیماران، دچار تعارضات شغلی هستند. اگر این تعارضات شناسایی و مدیریت نشوند می توانند زمینه ای برای بروز مشکلات، خشونت در محیط کار و کاهش انگیزه، نارضایتی و ناتوانی در انجام اقدامات درمانی و پرستاری و در نتیجه آسیب به بیماران باشند. هدف از این مطالعه تعیین سطوح تعارض و راهبردهای مدیریت تعارض در پرستاران بخش های ویژه اردبیل بود. روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی در سال 1397 بود. جامعه پژوهش شامل پرستاران بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی و بیمارستان تامین اجتماعی شهر اردبیل بود که از میان آنها تعداد 240 نفر به روش سرشماری که حائز شرایط ورود به مطالعه بود، انتخاب شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های تعارض دوبرین و راهبردهای مدیریت تعارض رابینز استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و استنباطی (آنووا، کای اسکوئر و پیرسون) در نرم افزارSPSS نسخه 23 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: براساس نتایج، اکثر پرستاران (84/2 درصد)، سطح متوسط تعارض شغلی را تجربه کرده بودند. راهبردهای مدیریت تعارض مورد استفاده توسط اغلب پرستاران به ترتیب شامل عدم مقابله جویی (11/52±44/92)، راه حل گرایی (11/72±38/27) و کنترل (8/53±30/44) بود. بین تعارض شغلی پرستاران با بیمارستان (0/01=P) و بخش محل کار (0/025=P)، ارتباط معنی داری مشاهده شد. همچنین ارتباط بین راهبردهای مدیریت تعارض با سن، جنس، وضعیت استخدامی و محل خدمت پرستاران، معنی دار بود (0/05>P). نتیجه گیری: براساس نتایج، پرستاران بخش های ویژه از تعارض متوسطی در محیط کار برخوردار بوده و بیشتر از راهبرد عدم مقابله برای حل تعارضات استفاده می کردند. بنابراین مدیران پرستاری می توانند با اتخاذ شیوه های مناسب حل تعارضات، باعث ارتقاء انگیزه پرستاران و در نتیجه پیشرفت بهبودی بیماران و کاهش هزینه های درمانی شوند.

عنوان انگليسی

Survey on conflict levels and its management strategies among critical care unit’s nurses in Ardabil University of Medical Sciences and Taamine Ejtemaee Hospitals, 2018.

خلاصه انگلیسی

Background and Aim: Nurses in ICUs suffer from job conflicts due to the complexity of the work environment and the severity of their illness. If these conflicts are not identified and managed, they can be a source of problems, violence in the workplace, and reduced motivation, dissatisfaction, and inability to take care of nurses and thus harm patients. The purpose of this study was to determine the levels of conflict and conflict management strategies among nurses of intensive care units of Ardabil Hospitals. Materials and Methods: The study was descriptive-analytical and cross-sectional. The study population consisted of nurses in intensive care units of Ardabil educational and social security hospitals. Of these, 240 were selected who met the inclusion criteria. The data collection tools were demographic data form and Dubrin conflict level and Robins conflict management strategies questionnaires. Data were analyzed by SPSS software version 23 using descriptive (frequency, mean and standard deviation) and analytical statistics (Pearson correlation coefficient, chi-square and ANOVA). Results: According to the results, most nurses (84.2%) experienced moderate levels of job conflict. Nurses were using management styles of avoiding conflict (44.92±11.52), resolving conflict (38.27±11.72) and controlling conflict (30.44±8.53) respectively. There was a significant relationship between nurses' job conflict with hospital (P=0.01) and their workplace (P=0.025). There was a significant relationship between nurses' conflict management strategies with their age, gender, employment status and place of work(P<0.05). Conclusion: Most nurses experienced moderate levels of conflict and they used the non-confrontation strategy to resolve conflicts. Therefore, nursing managers can enhance the motivation of nurses and thus improve patients' recovery and reduce medical costs by applying appropriate conflict management strategies

Document Downloads