بررسی وضعیت پریودونتال در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید تحت درمان با داروهای سرکوب کننده ی سیستم ایمنی

خلاصه فارسی

مقدمه: پریودنتیت و آرتریت روماتوئید (RA)، دو بیماری التهابی مزمن هستند که با یکدیگر ارتباط دارند. عدم تعادل در سیستم ایمنی بدن در هر دوی این بیماری ها دیده می شود. با توجه به شباهت بین این دو بیماری، دارو های مصرف شده در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید، میتواند بر مارکر های پریودنتال این بیماران تاثیرگذار باشد. این مطالعه با هدف بررسی شاخص های پریودنتال در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئیدی که از دارو های سرکوب کننده ی سیستم ایمنی استفاده می کنند، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع موردی شاهدی بوده که در نیمه ی دوم سال 1399 انجام گرفت. جامعه آماری شامل 88 نفر بوده که به دو گروه بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و افراد سالم از لحاظ سیستمیک (گروه کنترل) تقسیم شدند. هم چنین بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید نیز بر اساس داروهای DMARD مصرفی در سه گروه تک دارویی، دو دارویی و سه دارویی قرار گرفتند. سه شاخص پریودونتال از دست رفتن اتصالات کلینیکی بین لثه و دندان (CAL)، شاخص لثه ای (GI) و خونریزی حین پروبینگ (BOP) در سه گروه بیماران آرتریت روماتوئید و گروه کنترل اندازه گیری شد. داده های بدست آمده با نرم افزار های SPSS 26و Minitab 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. هم چنین سطح اطمینان آزمون ها 95 درصد در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه بررسی مقایسه ی شاخص های پریودنتال در میان چهار گروه مطالعه نشان داد که شاخص BOP در گروه کنترل بیشتر از گروه بیماران مصرف کننده ی دارو است. دو شاخصCAL و GI، بین گروه کنترل و گروه بیماران مصرف کننده ی دارو، با یکدیگر تفاوت معنادار آماری نداشتند. همچنین بین سه گروه بیماران با درمان های تک دارویی، دو دارویی و سه دارویی، هیچ تفاوتی در شاخص های پریودونتال دیده نشد. نتیجه گیری: مصرف داروهای ایمونوساپرسیو به صورت تک دارویی یا چند دارویی تاثیر متفاوتی در وضعیت پریودنتال بیماران مبتلا به RA نداشت، با این حال مصرف این داروها سبب کاهش التهاب پریودنتال در این بیماران شد. همچنین بهداشت دهانی مناسب، عامل مهمی در سلامت دهانی و دندانی این بیماران بود. بنابراین همکاری موثر بین روماتولوژیست و دندانپزشک می تواند گامی در این جهت بردارد.

عنوان انگليسی

Evaluation of Periodontal Status in Patients with Rheumatoid Arthritis Threating with Immunosuppressive Drugs

خلاصه انگلیسی

Abstract: Periodontitis and rheumatoid arthritis are two interrelated inflammatory diseases. Imbalances in the immune system are seen in both of these diseases. Due to the similarities between the two diseases, the drugs used in patients with rheumatoid arthritis can affect the periodontal markers of these patients. The aim of this study was to evaluate periodontal indices in patients with rheumatoid arthritis who are taking immunosuppressive drugs. Background and Purpose: This is a case-control study that was conducted in the second half of 2020. The statistical population consisted of 88 patients who were divided into two groups of patients with rheumatoid arthritis and systemically healthy individuals (control group). Also, patients with rheumatoid arthritis were divided into three groups: single DMARD users, double DMARD users and three DMARD users. Periodontal criteria includes clinical attachment loss (CAL), gingival index (GI) and bleeding on probing (BOP), were measured in three groups of rheumatoid arthritis patients and the control group. Data was analyzed using SPSS 26 and Minitab 18 software. The confidence level of the tests was 95%. Findings: In this study, a comparison of periodontal indices among the four study groups showed that the BOP index in the control group is higher than the group of patients taking the drug. There was no statistically significant difference between CAL and GI indices between the control group and the group of patients taking the drug. Also, there was no difference in periodontal indices between the three groups of patients with single-drug, two-drug and three-drug treatments. Results: Taking immunosuppressive drugs as single or multidrug therapy did not have a different effect on the periodontal status of patients with RA, however, the use of these drugs reduced periodontal inflammation in these patients. Also, good oral hygiene was an important factor in oral health of these patients. Therefore, effective cooperation between rheumatologist and dentist can be a step in this direction

Document Downloads