مقايسه ويژگي هاي باليني و پاراكلينيكي بيماران مبتلا به آسم برونشيال ساده با آسم برونشيال به همراه رينوسينوزيت در بيماران مراجعه كننده به بيمارستان امام خميني اردبيل از آذر86 لغايت خرداد 1387

خلاصه فارسی

مقدمه: آسم بيماري التهابي مزمن مجاري هويي تحتاني است كه از نظر باليني با حملات تنگي نفس،سرفه و ويز مشخص مي شود. طبق مطالعات آسم به طور مكرر با رينوسينوزيت مي تواند يك فاكتور تشديد كننده يا مستعد كننده براي بروز يا حمله آسم باشد. مواد و روشها: اين مطالعه توصيفي تحليلي از 1 آذر 1386 تا 31 خرداد 1387 روي بيماران آسماتيك مرجعه كننده به بيمارستان امام خميني اردبيل انجام شد. 90 بيمار آسماتيك در اين مطالعه شركت كردند. اطلاعات بيماران شامل 1- شدت علايم آسم و تاريخچه رينوسينوزيت 2- يافته هاي باليني (وضعيات تنفس، سيانوز و پالس پارادوكس ) 3- يافته هاي پاراكلينيكي (گرافي سينه و سينوسهي پارانازال، اسپيرو متري ، شمارش لكسيت ها و ائوزينوفيلي). در اين مطالعه همراهي آسم ورينوسينوزيت و تاثير رينوسينوزيت روي شدت آسم ارزيابي شد.اطلاعات بيماران با استفاده از نرم افزار SPSS و روش هاي آماري T-test و كاي2 آناليز شد نتايج: علائم بيماري سينونازالرا در تاريخچه بيماري خود داشتند . شايعترين علامت آنها احتقان بيني (4/39%) بود و شايعترين سنوس درگير در گرافي سينوسها، سينوسهاي ماگزيلاري دو طرفه بودند(7/72%). هيچ ارتباط معني داري در در شدت علائم آسم بين بيماران آسماتيمك با و بدون رينوسينوزيت، يافت نشد.ولي اغلب بيماران مبتلا به آسم با رينوسينوزيت همزمان علائم متوسط و مداوم داشته ولي بيماران بدون رينوسينوزيت علائم خفيف و متناوب و خفيف و مداوم داشتند. در شدت آسم كه با تست عملكرد ريه سنجش شد، اختلاف معنب داري بين دو گروه بيماران مطالعه شده وجود داشت .(13/83 FEV1= در بيماران بدون رينوسينوزيت در برابر 52/70 در بيماران مبتلا به رينوسينوزيت همراه و P<0.05). در مجموع،در مقايسه مرحله بندي شدت آسم در بيماران،اغلب(4/42%) بيماران با رينوسينوزيت همزمان در مرحله 3 و بيشتر (7/48%) بيماران بون رينوسينوزيت در مرحله 1 قرار داشتند كه اختلاف معني دار بود(p=0.002). از نظر تعداد كلوسيت و ائوزينوفيلي بيماران دو گروه تفاوت معني داري نداشتند(05/0p> ). به علاوه، استفاده از درمان دارويي، استروئيد خوراكي و تزريقي،تايخچه بستري در بيمارستان، نشانه هاي بيماري شديد(سيانوز،نبض متناقض) در بيماران آسماتيك با رينوسينوزيت پيش از بيماران بدون رينوسينوزيت بود. نتيجه گيري: رينوسينوزيت اغلب با آسم همراهي داشته و ممكن است در تشديد علائم آسم و كنترل ضعيف آن نقش داشته و سبب عملكرد پايين ريوي در بيماران آسماتيك مي شود.

عنوان انگليسی

Rhinosinusitis Predispose Asthmatic Patients to Severe Bronchial Asthma

خلاصه انگلیسی

In this study, we evaluated the relationship between rhinosinusitis to the severity of asthma in asthmatic patients. This cross-sectional study was conducted on 90 patients with asthma referring to Imam Khomeini Hospital in Ardabil city. Asthma control stepping method was used for staging of asthma severity. Patients' clinical signs and paraclinical findings were individually evaluated and compared with particular attention to the presence or absence of rhinosinusitis. Chi square and t-test were used to analyze the data in SPSS15 software. Rhinosinusitis was found in 66 (73%) of the 90 patients. The Forced Expiratory Volume in 1 second (FEV1) was significantly lower in the patients who also had rhinosinusitis(P=0.002).Comparing severity of asthma, most of the patients with rhinosinusitis were in stage3 (42.4%) but most of the patients without rhinosinusitis were in stage1(41.6%)(p=0.002). The results of this study confirm the correlation between asthma severity and rhinosinusitis in asthmatic patients. Therefore,in diagnosing asthma in patients, the possibility of the rhinosinusitis should be determined and treated.

Document Downloads