بررسی تنیدگی والدگری و حمایت اجتماعی در مادران دارای کودک كم توان تحت پوشش بهزیستی شهر اردبیل سال 1397

خلاصه فارسی

زمینه و هدف: تولد یا حضور یک کودك كم توان در هر خانواده‌اي رویدادي تلـخ و چـالش‌زا بوده و باعث ایجاد تنیدگی والدگری به خصوص در مادر می‌شود. به‌نظر می‌رسد حمايت اجتماعي در کاهش این تنیدگی موثر باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط تنیدگی والدگری و حمایت اجتماعی در مادران دارای کودک كم توان تحت پوشش بهزیستی شهر اردبیل انجام شد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی همبستگی است که به روش سرشماری روی 154 نفر از مادران دارای کودک كم توان تحت پوشش بهزیستی شهر اردبیل انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه مشخصات فردی اجتماعی، پرسشنامه استاندارد تنیدگی والدینی (P.S.I-SF) آبیدین و پرسشنامه حمایت اجتماعی ساراسون بود. داده‌ها با نرم‌افزار spss نسخه 16 و با استفاده از آمار توصیفی (شاخص های مرکزی و پراکندگی) و تحليلي (آزمون تی يك نمونه اي، تی مستقل و آنوا) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان‌داد که میانگین امتیاز کل تنیدگی در مادران دارای کودک كم توان 28/72±107/98 و از میزان ملاک کمتر بوده و این اختلاف به‌لحاظ آماری معنی‌دار نبود (05/0p>). میانگین امتیاز کل تنیدگی و زیرمولفه‌های آن در مادران دارای کودک اتیسم بیشتر از سایرین بوده (22/28±126/05) و این اختلاف از نظر آماری، معنی‌دار بود (001>P). همچنین میانگین امتیاز کل حمایت اجتماعی (بعد اندازه شبکه اجتماعی) در مادران دارای کودک كم توان 17/14±29/98 بوده و مادران با کودک سندرم داون و نابینا بترتیب بیشترین (18/18±33/10) و کمترین (6/74±23/82) میانگین اندازه شبکه اجتماعی را داشتند ولی این اختلاف بلحاظ آماری معنی‌دار نبود (p>0/05). میانگین امتیاز کل حمایت اجتماعی (بعد رضایتمندی) 29/55 ± 111/08 و بیشترین امتیاز حمایت اجتماعی در مادران دارای کودک سندرم داون،27/97±120/90 بود ولی بین میانگین امتیاز حمایت اجتماعی در مادران دارای کودک كم توان، تفاوت آماری معنی‌داری وجود نداشت (p>0/05). مولفه‌های اندازه شبکه اجتماعی با میزان بتای 0/37- (p=0/001 ، t=28/99 ، B=-0/037) و رضایتمندی از حمایت اجتماعی با میزان بتای 0/36- (p=0/001، t=17/43، B=-0/36 ) به ترتیب بیشترین و کمترین سهم را در پیش‌بینی تنیدگی والدگری مادران دارای کودک كم توان دارا بودند و مادران با نمره بالاتر در اندازه شبکه اجتماعی، نمره پایین‌تری را در تنیدگی والدگری داشتند. نتیجه گیری: یافته‌ها نشان داد امتیاز کل تنیدگی در مادران دارای کودک كم توان در حد مطلوب بود. میزان تنیدگی در مادران با کودک دارای كم توانی‌های مختلف یکسان نبود و بیشترین میزان در مادران دارای کودک اتیسم و سپس به ترتیب در مادران کودکان سندرم داون، ناشنوا و نابینا وجود داشت و بین حمایت اجتماعی و تنیدگی والدگری رابطه معکوس معنی‌دار وجود داشت. از این یافته ها میتوان در برنامه ریزی طرح های مربوط به کودکان کم توان بهره برد

عنوان انگليسی

The relationship between parenting stress and social support in mothers with children with disabilities covered by welfare in Ardabil in 1397

خلاصه انگلیسی

Objectives: The presence of a disabled child in the family is a challenging event and causes parenting stress, especially in the mother. Social support seems to be effective in reducing parenting stress. so, this study was conducted to determine the relationship between parenting stress and social support in mothers of children with disabilities covered by welfare in Ardabil. Methods: This study is a descriptive-correlational study that was performed by census method on 154 mothers having disable child. Data collection tool included demographic characteristics, Abidin Parenting Stress (P.S.I-SF) and Sarason Social Support Questionnaire. Data were analyzed using SPSS software version 16 using descriptive and analytical statistics. Results: The results showed that the mean total score of parenting stress in mothers of children with various disabilities (107/98±28/72) was less than the criterion but this difference was not statistically significant (p>0.05). The mean score of total stress (126.05± 22.28) and it's components was higher in mothers with autistic children and this difference was significant (P <001). The mean score of total social support (social network size dimension) in mothers with children with disabilities was 29.98 ± 17.14. Mothers with Down syndrome(33/10±18/18) and blind child (23/82±6/74) had the highest and lowest mean social network size, but this difference was not statistically significant (P>0.05). The mean score of total social support (satisfaction dimension) was 111.08 ± 29.55 and the highest score was observed in mothers having Down syndrome child(120/90±27/92), but this difference was not significant statistically(P>0.05). Social network size components with beta of -0.37 (p = 0.001, t = 28.99, B = -0.37) and satisfaction with social support with beta of -0.36 (p= 0.001, t = 17.43, B= -0.36) had the highest and lowest contributions in predicting parenting stress. Mothers with higher scores in social network size had lower scores on parenting stress. Conclusion: In overall, the results showed that the total score of parenting stress in mothers of children with various disabilities was favorable. The rate of parenting stress was not the same in mothers of children with different disabilities and the highest rate was found in mothers with autistic children, followed by mothers of Down syndrome, deaf and blind children, respectively. There was a significant inverse relationship between social support and parenting stress. These findings can be used in planning projects related to disabled children

Document Downloads