اثر محافظتی گرلین بر تغییرات هیستوپاتولوژیکی بافت کلیه موشهای تحت تیمار با سیکلوفسفامید

این آخرین ویرایش عنوان است.

خلاصه فارسی

مقدمه و هدف: سیکلوفسفامید یکی از داروهای رایج در شیمی­درمانی و سرکوب سیستم ایمنی در پیوند ارگان­ها می­باشد. کاربرد کلینیکی سیکلوفسفامید به دلیل عوارض جانبی زیادی که در اثر سمیت تولید­مثلی، کبدی، کلیوی و قلبی در بیماران و مدل­های حیوانی دارد، کمتر شده است. هدف این مطالعه بررسی اثر گرلین در برابر آسیب­های ناشی از سیکلوفسفامید در بافت کلیه می­باشد. مواد و روش ها: 32 سر موش سوری نر 2 ماهه به طور تصادفی به 4 گروه 1- کنترل 2-سیکلوفسفامید 3- سیکلوفسفامید + گرلین 4- گرلین تقسیم شدند. سیکلوفسفامید هفته­ای یک بار (100 میلی گرم بر کیلوگرم) و گرلین (80 میکروگرم بر کیلوگرم) روزانه به مدت 5 هفته به صورت داخل صفاقی تزریق شدند. پس از 5 هفته کلیه­ها خارج شده و پس از توزین تغییرات بافتی توسط رنگ آمیزی­های هماتوکسیلین- ائوزین و پریودیک اسید شیف مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: بررسی­ها نشان داد که سیکلوفسفامید باعث کاهش معنادار وزن بدن و کلیه شده و همچنین سبب افزایش معنادار آسیب بافتی می­شود (05/0>p). درمان با گرلین به طور معناداری باعث بهبودی در فاکتورهای فوق گردید (05/0>p). نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که گرلین می­تواند اثرات تخریبی ناشی از سیکلوفسفامید در بافت کلیه را کاهش دهد.

عنوان انگليسی

Protective effect of ghrelin on histopathological alterations in renal tissue of mice treated with cyclophosphamide

خلاصه انگلیسی

Background and Objective: Cyclophosphamide is one of the common medications in chemotherapy and suppression of the immune system in organ transplantation. The clinical use of cyclophosphamide has been reduced due to its many side effects due to reproductive, hepatic, renal, and cardiac toxicity in patients and animal models. This study aimed to evaluate the effect of ghrelin against cyclophosphamide-induced damage to renal tissue. Materials and Methods: Thirty-two (2-month old) male mice were randomly divided into 4 groups: 1) control 2) cyclophosphamide 3) cyclophosphamide + ghrelin 4) ghrelin. Cyclophosphamide once a week (100 mg/kg) and ghrelin (80 μg/kg) were injected intraperitoneally daily for 5 weeks. After 5 weeks, the kidneys were removed and after weighing, tissue alterations were examined by hematoxylin-eosin and Periodic Acid Schiff staining. Results: Findings showed that cyclophosphamide significantly reduces body weight and kidney weight and also significantly increases tissue damage (p<0.05). Ghrelin treatment significantly improved the above parameters (p<0.05). Conclusion: The results of this study showed that ghrelin can reduce the destructive effects of cyclophosphamide in renal tissue.

ویرایش های موجود این سند

• اثر محافظتی گرلین بر تغییرات هیستوپاتولوژیکی بافت کلیه موشهای تحت تیمار با سیکلوفسفامید. (deposited 12 آبان 1401 11:43) [Currently Displayed]

Document Downloads