تدوین و ارزیابی ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه فارسی پرسشنامه رشد پس از سانحه در بیماران مبتلا به سرطان

خلاصه فارسی

زمینه و هدف: حوادث آسیب زا می تواند با تغییرات مثبت فردی و روانی همراه باشد. با این حال، هیچ مقیاسی برای اندازه گیری این جنبه ها در بیماران مبتلا به سرطان در دسترس نیست. بر این اساس، این مطالعه با هدف طراحی و ارزیابی ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه فارسی پرسشنامه رشد پس از سانحه (P-TGI) در بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش‌ها: بر اساس یافته‌های کمی مطالعه قبلی، 9 مورد به 21 مورد P-TGI اضافه شد. پس از محاسبه شاخص اعتبار محتوا (CVI) و ضرایب نسبت اعتبار محتوا (CVR)، P-PTGI با 24 گویه نهایی شد. در مجموع 272 بیمار مبتلا به سرطان واجد شرایط که برای درمان بعدی به بیمارستان شهید قاضی استان آذربایجان شرقی مراجعه کرده بودند، P-PTGI را تکمیل کردند. ابزار برای تعیین روایی سازه آن با استفاده از شاخص های مختلف تحلیل عاملی تاییدی (CFA) و ضریب استاندارد شده لامبدا (λ) و به دنبال آن ارزیابی بیشتر روایی تمایز و همگرا با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از لیزرل و SPSS استفاده شد. یافته‌ها: بر اساس نتایج شاخص‌های برازش، مدل P-PTGI 5 بعدی 24 موردی، مدل قابل قبولی بود. با توجه به اینکه مقادیر میانگین واریانس استخراج شده (75/0-53/0=AVE) بیشتر از مجذور ضرایب همبستگی بین 5 بعد P-PTGI بود، روایی افتراقی تایید شد. روایی همگرا ابزار با توجه به ضرایب استاندارد لامبدا بالا (0.50-0.93) بین آیتم ها و عوامل مرتبط با آنها تایید شد. علاوه بر این، ضرایب آلفا برای 5 بعد P-PTGI از 0.84 تا 0.93 متغیر بود که سازگاری ابزار را تایید کرد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که P-PTGI با 24 گویه و 5 بعد، ابزاری معتبر و قابل اعتماد برای ارزیابی PTG در بیماران ایرانی مبتلا به سرطان است.

عنوان انگليسی

Developing and Evaluating the Psychometric Properties of the Persian Version of Post-Traumatic Growth Inventory in Patients With Cancer

خلاصه انگلیسی

Background: Traumatic events could be accompanied by positive personal and psychological changes. However, no scale is available to measure these aspects in patients with cancer. Accordingly, this study aimed at designing and evaluating the psychometric properties of the Persian version of the Post-Traumatic Growth Inventory (P-TGI) in patients with cancer. Methods: According to the quantitative findings of our previous study, 9 items were added to the 21 items of P-TGI. After calculating the Content Validity Index (CVI) and Content Validity Ratio (CVR) coefficients, P-PTGI was finalized with 24 items. A total of 272 eligible patients with cancer who were referred to Shahid Ghazi Hospital in East Azerbaijan Province, Iran for followup treatment completed the P-PTGI. The instrument was assessed to determine its construct validity using various indices of Confirmatory Factor Analysis (CFA) and standardized lambda (λ) coefficient, followed by further assessment of the discriminant and convergent validities using the Structural Equation Modeling (SEM). LISREL and SPSS were used for data analysis. Results: According to the results of goodness-of-fit indicators, the 5-dimensional, 24-item P-PTGI was an acceptable model. Considering that the values of average variance extracted (AVE=0.53-0.75) were greater than the square of correlation coefficients between the 5 dimensions of P-PTGI, discriminant validity was approved. The convergent validity of the tool was confirmed according to the high lambda standard coefficients (0.50-0.93) between items and their related factors. Additionally, alpha coefficients for 5 dimensions of P-PTGI ranged from 0.84 to 0.93 which confirmed the consistency of the tool. Conclusion: This study revealed that P-PTGI, with 24 items and 5 dimensions, is a valid and reliable tool for assessing PTG in Iranian patients with cancer.

Document Downloads