بررسی ارتباط بین بیماری لیکن پلان دهانی با سطوح سرمی ویتامین D، ویتامین C، سلنیوم و روی

خلاصه فارسی

مقدمه:لیکن پلان دهانی عمدتاً یک اختلال مرتبط با سیستم ایمنی است. ویتامین ها و مواد معدنی می توانند عملکرد سیستم ایمنی را تعدیل کنند بنابراین، کمبود این مواد و ویتامین ها ممکن است در تشدید لیکن پلان دهانی نقش داشته باشد، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی ارتباط بین بیماری لیکن پلان دهانی با سطوح سرمی ویتامین D، ویتامین C، سلنیوم و روی انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه‌ی مورد شاهدی تعداد 18 بیمار با تشخیص بالینی-هیستوپاتولوژیکی لیکن پلان دهانی (براساس معیارهای WHO) و 18 فرد سالم در اردبیل مورد مطالعه قرار گرفتند. شدت کلینیکی ضایعات دهانی درگروه مورد با استفاده از یک سیستم امتیازدهی اصلاح شده برگرفته از Harman مشخص شد. به هر بیمار یکی از امتیازهایی که در ادامه شرح داده می شود، نسبت داده شد. امتیاز صفر: بیماری خاموش (خطوط رتیکولر- بدون علامت)، امتیاز ۱: فعالیت خفیف (ضایعات اروزیو لیکن پلان دهانی فقط دریک محل همراه با علائم)، امتیاز ۲: فعالیت متوسط (ضایعات اروزیو لیکن پلان در بیش از یک محل با علائم)، امتیاز ۳: فعالیت شدید (ضایعات اروزیو و زخمی لیکن پلان به صورت ژنرالیزه همراه با علائم). از همه‌ی بیماران گروه مورد و شاهد برای تعیین سطوح سرمی ویتامین D، ویتامین C، روی و سلنیوم، 3 سی‌سی خون در آزمایشگاه أخذ شد و داده ها طبقه¬بندی شده و با استفاده از آزمون‌های آماری T Test و یومن ویتنی و کروسکال والیس تست در نرم افزار SPSS نسخه¬ی 25 تحلیل گردید. نتایج: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در سطح سرمی ویتامین D، C و روی در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی و افراد سالم وجود دارد به طوری که سطح سرمی ویتامین D، C و روی در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی کمتر از افراد سالم بود (0/05 >P)، اما تفاوت معناداری در سطح سرمی سلنیوم در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی و افراد سالم وجود نداشت (0/05 <P). همچنین رابطه¬ی معناداری بین سطوح سرمی ویتامین D با شدت بیماری لیکن پلان دهانی مشاهده گردید، اما رابطه¬ی معناداری بین سطوح سرمی ویتامین C، سلنیوم و روی با شدت بیماری لیکن پلان دهانی مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: سطح سرمی ویتامین D ، C و روی در درصد بالایی از بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی کاهش نشان می¬دهد. این ویتامین‌ها و مواد معدنی ممکن است نقش قابل‌توجهی در پاتوژنز OLP داشته باشند.

عنوان انگليسی

Evaluation of the Relationship Between Oral Lichen Planus with Serum Levels of Vitamin D, Vitamin C, Selenium and Zinc

خلاصه انگلیسی

Introduction: Oral lichen planus (OLP) is mainly a disorder related to the immune system. Vitamins and minerals can modulate the function of the immune system, Therefore, the lack of these Minerals and vitamins may play a role in the exacerbation of oral lichen planus. The present study was conducted with the aim of investigating the relationship between oral lichen planus disease and serum levels of vitamin D, vitamin C, selenium and zinc. Methods and Material: In this case-control study, 18 patients with diagnosis oral lichen planus based on clinical-histopathological (according to WHO criteria) and 18 healthy individuals were studied in Ardabil. The clinical severity of oral lesions in the case group was determined by using a modified scoring system derived from Harman. Zero score:silent disease (reticular lines -without sign), score 1: Mild activity (erosive lesions of oral lichen planus in only one place with symptoms), score 2: Medium activity (erosive lesions of oral lichen planus in more than one place with symptoms), score 3: intense activity(generalized erosive and ulcerative lesions of lichen planus with symptom). 3cc of blood were taken from all the patients in the case and control groups in the labrotoar to determine the serum levels of vitamin D, vitamin C, zinc and selenium, and the data were classified and analyzed using T Test and Mann-Whitney U and kruskal-Wallis statistical tests in SPSS software version 25. Results: The results showed that there is a significant difference in the serum levels of vitamin D, C and zinc in patients with oral lichen planus and healthy individuals, so that the serum levels of vitamin D, C and zinc in patients with oral lichen planus were lower than in healthy individuals. (P<0.05), However, there was no significant difference in the serum level of selenium in patients with oral lichen planus and healthy individuals (P>0.05). Also, a significant relationship between the serum levels of vitamin D and the severity of oral lichen planus disease was observed, but no significant relationship was observed between the serum levels of vitamin C, selenium and zinc with the severity of oral lichen planus disease. Conclusion: Serum levels of vitamin D, C and zinc show a decrease in a high percentage of patients with oral lichen planus. These vitamins and minerals may play a significant role in the pathogenesis of OLP.

Document Downloads