بررسی تأثیر پاندمی کووید-۱۹ برعلت و میزان مراجعه به بخش جراحی دهان، فک و صورت بیمارستان فاطمی در شهر اردبیل در سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰

خلاصه فارسی

مقدمه: همه‌گیری بیماری کروناویروس جدید (COVID-19) تأثیر بی‌سابقه‌ای بر تمام جنبه‌های زندگی ما گذاشته‌است. مراقبت‌های بهداشتی و درمانی نیز بعد از شیوع همه‌گیری، تحت‌تأثیر COVID-19 قرار گرفته‌اند و جراحی دهان و فک و صورت نیز از این قاعده مستثنی نیست. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر پاندمی کووید-۱۹ برعلت و میزان مراجعه به بخش جراحی دهان، فک و صورت بیمارستان فاطمی در شهر اردبیل در سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ انجام شد. مواد و روشها: مطالعه‌ی حاضر از نوع تحلیلی و به صورت گذشته نگر انجام شد. کلیه‌ی مراجعه کنندگان در سالهای 1397 الی1400به روش نمونه گیری سرشماری وارد مطالعه شدند. سال‌های 1397 و 1398 قبل کووید-۱۹ و سال‌های 1399 و 1400 بعد کووید-۱۹ در نظر گرفته‌شدند. شاخص‌های بررسی‌شده شامل محل آسیب‌دیده، علت مراجعه، نوع مراجعه، اقدام جراحی و بافت آسیب‌دیده به تفکیک متغیرهای دموگرافیک بودند. برای تحلیل داده ها از آزمونهای کای‌دو و فیشر استفاده شد. داده‌ها برای تحلیل وارد نرم افزار SPSS نسخه‌ی26 شدند. یافته‌ها: از 744 بیمار مراجعه‌کننده به بخش جراحی دهان، فک و صورت بیمارستان فاطمی در سال‌های 1397 تا 1400، اكثريت مراجعين 217 نفر (2/29 درصد)، در سال 1398 بود. از 744 بیمار مراجعه‌کننده، اكثريت مراجعين شامل 477 نفر (64/1 درصد) مرد و 296 نفر(39/8 درصد) بین 30 تا 65 سال سن داشتند. بیشترین علت مراجعه آبسه‌ها (28/4 درصد) بود. در فراواني مراجعين به تفكيك نوع بافت آسیب‌دیده قبل و بعد از پاندمی کووید-۱۹ تفاوت معناداري ديده شد (0/001>P). اكثريت نوع اقدام در قبل از پاندمي اینسیژن درناژ و آنتی‌بیوتیک‌‌تراپی (33/8 درصد) و بعد از پاندمي، جااندازی باز استخوان و تثبیت داخلی (24/6 درصد) بود و تفاوت معناداری در نوع اقدام، محل آسیب‌دیده قبل و بعد از پاندمی کووید-۱۹ وجود داشته است (0/001>P). همچنين تفاوت معناداری در نوع بافت آسیب‌دیده قبل (0/017= P) و بعد از پاندمی کووید-۱۹ (0/05>P) در بين دو جنس مرد و زن ديده شد. نتیجه گیری: میزان مراجعه به بخش جراحی دهان، فک و صورت بیمارستان فاطمی در شهر اردبیل در سال‌های 1398 تا 1399 (بعد کووید-۱۹)، کاهش 5 درصدی داشته است، بافت آسیب‌دیده‌ی نرم بعد از پاندمی کووید-۱۹ کاهش ولی بافت آسیب دیده‌ی سخت افزایش پیدا کرده بود. محل آسیب مندبیل در بعد از پاندمی کووید-۱۹ افزایش اما در فضاهای فک و صورت کاهش پیدا کرده بود. اینسیژن درناژ و آنتی‌بیوتیک‌ تراپی بعد از پاندمی کووید-۱۹ کاهش یافته بود، اما جااندازی بسته افزایش یافته بود.

عنوان انگليسی

Evaluation of the effect of Covid-19 pandemic on the cause and rate of referral to the Department of Oral and Maxillofacial Surgery of Fatemi Hospital in Ardabil in 2018-2021

خلاصه انگلیسی

Introduction: The novel coronavirus disease (COVID-19) pandemic has had an unprecedented impact on all aspects of our lives. Health care and treatment have also been affected by COVID-19 after the outbreak of the epidemic, and oral and maxillofacial surgery is no exception. This study was conducted with the aim of determining the effect of the covid-19 pandemic on the outcome and rate of visits to the Department of Oral and Maxillofacial Surgery of Fatemi Hospital in Ardabil city in 2018 to 2021. Materials and Methods: This study was conducted analytically and retrospectively. All referents from the years 2018-2021 were included using census sampling. The years 2018 and 2019 were considered pre-Covid-19, while 2020 and 2021 were considered post-Covid-19. The analyzed indicators included site of injury, reason for referral, type of referral, surgical procedure, and damaged tissue, separated by demographic variables. Data analysis was performed using Chi-square and Fisher tests. Data were entered into SPSS version 26 software for analysis. Results: Out of the 744 patients referred to the Department of Oral and Maxillofacial Surgery at Fatemi Hospital between 2018 and 2021, the majority of patients (217 or 29.2%) were seen in 2019. Of the 744 clients, 477 (64.1%) were men and 296 (39.8%) were between 30 and 65 years old. The most common reason for referral was abscesses (28.4%). A significant difference was observed in the frequency of patients before and after the COVID-19 pandemic (P<0.001). Before the pandemic, the majority of procedures were incision drainage and antibiotic therapy (33.8%), while after the pandemic, open reduction and internal fixation (24.6%) were more common. There was a significant difference in the type of procedure and the affected area before and after the COVID-19 pandemic (P<0.001). Additionally, there was a significant difference in the type of damaged tissue between men and women before (P=0.017) and after (P<0.05) the COVID-19 pandemic. Conclusion: The number of visits to Fatemi Hospital's oral and maxillofacial department in Ardabil city decreased by 5% in the years following the Covid-19 pandemic. Soft tissue damage decreased, but hard tissue damage increased. The mandible injury site increased, but it decreased in the jaw and face areas. Incisional drainage and antibiotic therapy decreased after the Covid-19 pandemic, but close reduction increased.

Document Downloads