بررسی پارامترهای هماتولوژیک در بیماران مبتلا به تب مدیترانه ای خانوادگی در مقایسه با افراد سالم

خلاصه فارسی

زمینه: تب مدیترانه ای خانوادگی یک بیماری خودالتهابی با توارث اتوزومال مغلوب است که با دوره های حاد و راجعه تب، التهاب غشای سروزی، آرتریت و راش مشخص میشود. بین حملات اغلب بیماران بدون علامت هستند اما ممکن است افزایش پایدار مارکرهای التهابی را داشته باشند، التهاب تحت بالینی میتواند در طول دوره بدون حمله در بیماران مبتلا ادامه یابد و منجر به ایجاد آمیلوئیدوز گردد. هدف: هدف ما در این مطالعه این است که نشان دهیم آیا نسبت نوتروفیل به لنفوسیت، نسبت پلاکت به لنفوسیت و گستره توزیع گلبول قرمز میتوانند به عنوان مارکر التهابی در مرحله حمله ی تب مدیترانه ای فامیلیال به کار روند و یا در تشخیص التهاب تحت بالینی در فاز خاموش بیماری کمک کننده باشند یا خیر؟ مواد و روش ها: این مطالعه بین 92 بیمار FMF زیر 16 سال در مرحله حمله بیماری و 92 بیمار در دوره بدون حمله و گروه کنترل سالم در درمانگاه روماتولوژی کودکان بیمارستان بوعلی اردبیل انجام گرفت. شمارش لکوسیتها، درصد نوتروفیل ها و لنفوسیتها، شمارش پلاکت ها، RDW، ESR و CRP کیفی از آزمایش CBC diff گروه بیماران و کنترل جمع آوری و در فرم های پرسشنامه ثبت شدند. یافته ها: بین مقادیر RDW گروه بیماران مرحله حمله در مقایسه با گروه بدون حمله و کنترل تفاوت معنادار وجود داشت ( p value<0.001 برای هر دو). همچنین مقادیر RDW در بین بیماران گروه بدون حمله نسبت به کنترل تفاوت معناداری داشت (p value=0.013) که نشان دهنده التهاب تحت بالینی در بیماران بدون حمله FMF است. بین نسبت نوتروفیل به لنفوسیت و نسبت پلاکت به لنفوسیت بیماران FMF مرحله حمله در مقایسه با گروه بدون حمله و کنترل تفاوت آماری معنادار وجود داشت(p value<0.05) ولی بین نسبت NLR و PLR گروه بدون حمله نسبت به گروه کنترل تفاوت آماری معنادار وجود نداشت(به ترتیب p=0.29 و p=0.449). همچنین در گروه حمله بیماری بین افزایش NLR و افزایش شمارش لکوسیتها (r=0.652, p<0.001) و نیز افزایش RDW (r=0.310, p=0.003) ارتباط مستقیم وجود داشت. نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد، با توجه به اینکه میانگین مقادیر RDW در بیماران دوره بدون حمله و خاموش FMF به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل سالم بود،RDW میتواند به عنوان شاخصی برای نشان دادن التهاب تحت بالینی در بیماران بدون علامت FMF به کار رود. نسبت NLR و PLR می توانند معیار مهمی برای نشان دادن التهاب سیستمیک در بیماران FMF در طول حمله باشد، زیرا مقرون به صرفه، در دسترس و قابل محاسبه هستند، ولی نمیتوانند التهاب تحت بالینی را در بیماران بدون علامت مشخص کنند.

عنوان انگليسی

Evaluation of hematological parameters in patients with Familial Mediterranean Fever compared to healthy individuals

خلاصه انگلیسی

Background: Familial Mediterranean fever is an auto-inflammatory disease with autosomal recessive inheritance, which is characterized by acute and recurrent episodes of fever, serous membrane inflammation, arthritis and rash. between attacks, most patients are asymptomatic, but they may have a persistent increase in inflammatory markers, subclinical inflammation can continue during the attack-free period in affected patients and lead to amyloidosis. Aim: Our aim in this study is to show whether neutrophil-to-lymphocyte ratio, platelet-to-lymphocyte ratio and red blood cell distribution width can be used as inflammatory markers in familial Mediterranean fever attack or helpful in the diagnosis of subclinical inflammation at silent phase of the disease. Materials and methods: This study was conducted among 92 FMF patients under 16 years of age in the attack phase of the disease and 92 patients in the non-attack period and healthy control group in the Rheumatology Clinic of BouAli Children Hospital, Ardabil. Leukocyte count, percentage of neutrophils and lymphocytes, platelet count, RDW, ESR and qualitative CRP were collected from the CBC diff test of patients and control groups and recorded in questionnaire forms. Results: There was a significant difference between RDW values of patients in attack phase compared to patients without attack and controls (p value<0.001 for both). Also, RDW values were significantly higher in patients without attack than controls (p value=0.013), which indicates subclinical inflammation in patients without FMF attack. neutrophil to lymphocyte ratio and platelets to lymphocyte ratio among FMF patients in attack phase were significantly higher than non-attack group and controls (p value<0.05), but NLR and PLR in non-attack compared to control group did not show statistically significant difference (p=0.29 and p=0.449 respectively). Also, there was a positive correlation between NLR and leukocytes (r=0.652, p<0.001) and RDW (r=0.310, p=0.003) among attack group. Conclusion: We concluded, since the mean values of RDW in FMF attack-free patients were significantly higher than the healthy control group, it can be used as an indicator for subclinical inflammation in asymptomatic FMF patients. NLR and PLR can be used as a marker of systemic inflammation in FMF patients during an attack, because they are affordable, available and calculable, but they cannot demonstrate subclinical inflammation in asymptomatic patients.

Document Downloads