اثرات پیشگیرانه شیمیایی هسپریدین بر لوکمی ‌ناشی از ان-اتیل-ان-نیتروز اوره (ENU) در یک مدل موش سوری

خلاصه فارسی

مقدمه: لوکمی ‌به تکثیر نئوپلاستیک سلول های لنفوئیدی و میلوئیدی در نتیجه جهش در سلول های بنیادی سازنده خون اشاره دارد. لوکمی ‌با تجمع غیرطبیعی گلبول های سفید نابالغ (بلاست) در خون و اندام ها مشخص می شود. با این حال‌، این سلول های سرطانی با تعداد زیاد‌، قادر به انجام عملکردهای طبیعی سلول های خونی نیستند‌، در نتیجه باعث افزایش حساسیت به عفونت می شوند. ENU یک عامل آلکیله کننده با فرمول شیمیایی C_3 H_7 N_3 O_2 است که یک جهش زای بسیار قوی است. در میان فلاونوئیدهای گیاهی‌، هسپریدین یک ترکیب فعال زیستی است که در اپی کارپ‌، اندوکارپ و مزوکارپ گونه های مختلف مرکبات وجود دارد. مطالعات اخیر اثرات آنتی اکسیدانی‌، ضد التهابی‌، ضد سرطانی‌، ضد ویروسی و محافظت در برابر اختلالات قلبی-عروقی این ترکیب را نشان داده¬اند. مواد و روش‌ها: موش های ماده به سه گروه هفت تایی: گروه کنترل‌، گروه ENU و گروه هسپریدین+ENU تقسیم شدند. هسپریدین (20 میلی گرم بر کیلوگرم‌، داخل صفاقی) یک بار در روز به مدت 30 روز به موش های گروه هسپریدین+ENU تزریق شد. نرمال سالین یک بار در روز به روش داخل صفاقی به موش های گروه کنترل و ENU به مدت 30 روز تزریق شد. در روز 31 ام‌، ENU (80 میلی گرم بر کیلوگرم تک دوز‌، داخل صفاقی) به موش های گروه ENU و گروه هسپریدین+ENU تزریق شد. موش ها بمدت 90 روز از نظر تغییرات وزن و حال عمو‌می‌کنترل شدند. در پایان 150 روز بعد از تزریق ENU‌، از طریق تزریق کتامین/زایلازین (65 میلی گرم بر کیلوگرم کتامین+13میلی گرم بر کیلوگرم زایلازین‌، داخل صفاقی) یوتانزی شدند. نمونه خون تازه از قلب موش ها جمع آوری و بررسی شد. نتایج : نتایج ما نشان داد که هسپریدین به طور معناداری تا 86 درصد زنده مانی موش ها را بعد از مواجهه با ENU افزایش می دهد و مانع تغییرات وزن محسوس بعد از مواجهه با ENU می شود. همچنین هسپریدین پارامترهای سقوط پتانسیل غشاء میتوکندری(MMP)‌، گونه های فعال اکسیژن(ROS)‌، پراکسیداسیون لیپیدی و آسیب غشای لیزوزم را بهبود بخشید. اما در سطح گلوتاتیون احیاء و اکسیده تغییر معناداری ایجاد نشد. بحث و نتیجه گیری: در نهایت نتایج ما نشان داد که هسپریدین به طور معناداری توانست مانع بروز اثرات سمی‌ ان-اتیل-ان نیتروزاوره شود.

عنوان انگليسی

Chemopreventive Effects of Hesperidin on N-Ethyl-n-Nitrosourea Induced Leukaemia in a Mouse Model

خلاصه انگلیسی

Introduction: Leukemia refers to the neoplastic proliferation of lymphoid and myeloid cells as a result of mutations in blood-forming stem cells. Leukemia is characterized by the abnormal accumulation of immature white blood cells (blasts) in the blood and organs. However, these cancer cells in large numbers are unable to perform the normal functions of blood cells, thus increasing susceptibility to infection. N-ethyl-n-nitrosourea (ENU) is an alkylating agent with the chemical formula, which is a very strong mutagen. Among the plant flavonoids, hesperidin is a bioactive compound that exists in the epicarp, endocarp, and mesocarp of different citrus species. Recent studies have shown the antioxidant, anti-inflammatory, anti-cancer, antiviral, and protective effects of this compound against cardiovascular disorders. Materials and Methods: Female mice were divided into three groups of seven: the control group, the ENU group, and the hesperidin+ENU group. Hesperidin (20 mg/kg, intraperitoneally) was injected once a day for 30 days into the mice of the hesperidin+ENU group. Normal saline was injected intraperitoneally once a day into the control and ENU mice for 30 days. On the 31st day, ENU (80 mg/kg, single dose, intraperitoneally) was injected into the mice of the ENU group and the hesperidin+ENU group. Mice were monitored for weight changes and general condition for 90 days. At the end of 150 days after ENU injection, they were euthanized by ketamine/xylazine injection (65 mg/kg ketamine and 13 mg/kg xylazine, intraperitoneally). Fresh blood samples were collected from the hearts of mice and analyzed. Results: Our results showed that hesperidin significantly increases the survival of mice up to 86% after exposure to ENU and prevents noticeable weight changes after exposure to ENU. Also, hesperidin improved parameters including mitocondrial membrane potential (MMP), reactive oxygen species (ROS), lipid peroxidation, and lysosome membrane damage. But there was no significant change in the level of reduced glutathione (GSH) and oxidized glutathione (GSSG). Discussion and Conclusion: Finally, our results showed that hesperidin could significantly prevent the toxic effects of N-ethyl-n-nitrosourea.

Document Downloads