بررسی تغییرات یافته های آزمایشگاهی بیماران کوید ۱۹ شدید بستری در بخش‌های مراقبت ویژه قبل و بعد انجام پلاسمافرز

خلاصه فارسی

زمینه: با ظهور و گسترش جهانی بیماری کروناویروس 2019 و ناتوانی سیستم های مراقبت بهداشتی در کنترل آن، رویکردهای درمانی مختلفی برای مقابله با این بیماری ارائه شد که پلاسمافرزیس درمانی یکی از آنها بود). با وجود استفاده از این رویکرد درمانی در دوره پاندمی، هنوز اطلاعات کافی در زمینه اثرات آن وجود ندارد. هدف: تعیین تغییرات یافته های آزمایشگاهی بیماران کووید ۱۹ شدید بستری در بخش‌های مراقبت ویژه قبل وبعد انجام پلاسمافرز مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی، اطلاعات 313 بیمار مبتلا به کووید-19 شدید که از خرداد ماه 1399تاکنون بر اساس وجود علائم مثبت بیماری کووید 19 در CT scan ریه منطبق بر ground glass appearance یا PCR مثبت کووید 19 بستری شده و دارای کرایتریاهای بیماری کووید شدید با محدوده سنی بالای ۱۸ سال بودند و به درمانهای معمول پاسخ ندادند و تحت سیکل های پلاسمافرزیس درمانی قرار گرفتند وارد مطالعه شدند. متغیرهای دموگرافیک، علایم بالینی، بیماری همراه، مصرف دارو یافته های آزمایشگاهی بیماران شامل میزان آزمایشات هماتولوژی و بیوشیمیایی و فاکتورهای التهابی قبل و بعد از پلاسمافرزیس از پرونده ها جمع آوری و در چک لیست مربوطه ثبت گردید. یافته‌ها: 196 بیمار (62/6‏%) مذکر و 117 بیمار (37/4‏%) مونث بودند. شایع‏ترین علائم بالینی تنگی نفس (89/5‏%)، سرفه (36/7%)، و تب (27/2‏%) و شایع‏ترین بیماری‏های زمینه ای فشار خون بالا (28/1‏%) و دیابت (25/2‏%) بودند. 134 بیمار (42/8‏%) فوت کردند. میزان تغییرات WBC (P=0/006)، Hb (P=0/002)، Plt (P<0/001)، LDH (P=0/001)، Ferritin (P=0/041)، Cr (P<0/001)، Bun (P<0/001)، و AST (P=0/009) به دنبال پلاسمافرز تفاوت معناداری بین بیماران زنده مانده و فوت شده داشت اما با جنسیت بیماران ارتباط نداشت (P>0/05). نتیجه ‏گیری: نتایج بدست آمده در این مطالعه شواهدی را به نفع پلاسمافرزیس درمانی در بیماران مبتلا به کووید-19 با شرایط وخیم بستری در بخش های مراقبت ویژه نشان داد به طوری که پس از پلاسمافرزیس، بیومارکرهای نمایانگر واکنش فاز حاد و التهاب به طور قابل توجهی کاهش یافته بود؛ شمارش گلبول های سفید به طور معناداری افزایش یافته بود؛ و نشانگرهای عملکرد کلیوی و کبدی نیز بهبود یافته بود و در نهایت این رویکرد درمانی با نرخ بقای57/2 درصدی در این بیماران همراه بود.

عنوان انگليسی

Evaluation of laboratory value changes in the plasma of the covid-19 patients admitted to intensive care units prior to and after plasmapheresis

خلاصه انگلیسی

Background: With the emergence and global spread of the 2019 coronavirus disease and the inability of health care systems to control it, various therapeutic approaches were presented to deal with this disease, plasmapheresis therapy being one of them. Despite the use of this treatment approach during the pandemic, there is still insufficient information on its effects. Aim: To evaluate the laboratory value changes in the plasma of the covid-19 patients admitted to intensive care units prior to and after plasmapheresis. Materials and methods: In this cross-sectional study, the information of 313 patients with severe covid-19 who have been hospitalized since June 2019 based on the presence of positive symptoms of covid 19 in CT scan of the lung according to ground glass appearance or positive PCR of covid 19 and have the criteria of severe covid disease with the age range over 18 years old and did not respond to the usual treatments and were subjected to plasmapheresis treatment cycles entered the study. Demographic variables, clinical symptoms, comorbidities, drug use, laboratory findings of patients, including hematology and biochemical tests and inflammatory factors before and after plasmapheresis were collected from the patients’ files and recorded in the relevant checklist. Results: 196 patients (62.6%) were male and 117 patients (37.4%) were female. The most common clinical symptoms were dyspnea (89.5%), cough (36.7%), and fever (27.2%), and the most common underlying diseases were hypertension (28.1%). %) and diabetes (25.2%). 134 patients (42.8%) died. The amount of changes in WBC (P=0.006), Hb (P=0.002), Plt (P<0.001), LDH (P=0.001), Ferritin (P=0.041), Cr (P<0.001), Bun (P<0.001), and AST (P=0.009) after plasmapheresis had a significant difference between surviving and deceased patients, but it was not related to the gender of the patients (P>0.05). Conclusion: The results obtained in this study showed evidence in favor of plasmapheresis therapy in covid-19 patients with severe conditions hospitalized in intensive care units, so that after plasmapheresis, biomarkers representing the acute phase reaction and inflammation were significantly reduced; white blood cell count was significantly increased; and the markers of kidney and liver function were improved and finally this treatment approach was associated with a survival rate of 57.2% in these patients.

Document Downloads