بررسی فیکساسیون شکستگی پوسترولترال پلاتوی تیبیا با دو اپروچ دایرکت لترال و پوسترولترال

خلاصه فارسی

زمینه: مفصل زانو یکی از سه مفصل اصلی تحمل کننده وزن در اندام تحتانی میباشد، و آسیب های وارده به این مفصل میتوانند با ایجاد ناپایداری و درد باعث ناتوانی و اختلال در عملکرد بیمار شوند. یکی از آسیبهای تروماتیک مهم در مفصل زانو، شکستگیهای داخل مفصلی پروگزیمال تیبیا با قطعه ی پوسترولترال میباشد. اپروچ انتخابی برای درمان این نوع شکستگی یک چالش ارتوپدی میباشد . هدف: هدف از انجام این پژوهش معرفی یک روش بی خطر برای فیکس کردن شکستگی های پوسترولترال تیبیا که یکی از چالش های ان اسیب بیشتر نوروواسکولار با استفاده از روش های موجود است و و مقایسه این روش با اپروچ پوسترو لترال بود. مواد و روش ها: روش تحقیق یک case series بود. حجم نمونه متشکل از گروه 54 نفره بود که به دو گروه 27 نفری تقسیم شدند یک گروه تحت اپروچ دایرکت لترال و گروه دیگر اپروچ پوسترولترال قرارگرفتند و از نظر تعیین ارجحیت اپروچ مورد استفاده و میزان آسیب نوروواسکولار همچنین علامتدار شدن وسیله فیکساسیون و تعیین قابلیت فیکساسیون و نوع ریداکشن مفصلی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج: نتایج به دست امده از تجزیه تحلیل داده ها نشان داد نمره IKDC در گروه لترال 2.4 ± 92بود ولی در گروه پوسترولترال1.3 ± 90 بود که در گروه لترال به طور معنا داری بالاتر بود (0/001 > p). امتیاز Lysholm در گروه لترال 2.4 ± 96بود ولی در گروه پوسترولترال1.5 ± 88 بود که در گروه لترال به طور معنا داری بالاتر بود (0/001 > p).. میانگین دامنه حرکت زانو 130 درجه (محدوده 110 درجه تا 135 درجه)در گروه لترال و در گروه پوسترولترال 125 درجه (محدوده 90 درجه تا 130 درجه) بود(0/001> p). نتیجه گیری: روش اصلاح شده دایرکت لترال از طریق یک برش پوستی محدود بدون در معرض قرار گرفتن عصب پرونئال می تواند به گسترش گزینه های جراحی برای درمان بهینه این نوع شکستگی کمک کند و بدون اسیب به عصب پرونئال و با ریداکشن مستقیم شکستگی های پلاتوی تیبیا دپرس با قطعه پوسترولترال منجر به ترمیم و حفظ ترازاناتومیکی شود. این رویکرد مستلزم شناخت دقیق ساختارهای آناتومیک این منطقه است.

عنوان انگليسی

Evaluation of posterolateral tibial plateau fracture fixation with two direct lateral and posterolateral approaches

خلاصه انگلیسی

Background: The knee joint is one of the three main weight-bearing joints in the lower limb, and damage to this joint can cause instability and pain, causing disability and dysfunction of the patient. One of the most important traumatic injuries in the knee joint is intra-articular fractures of the proximal tibia with a posterolateral fragment. The selective approach for this type of fracture is an orthopedic challenge. Aim: The purpose of this study was to introduce a safe method to fix posterolateral tibial fractures, which are one of the challenges of neurovascular injuries using existing methods, and to compare this method with the posterolateral approach. Materials and Methods: The research method was a case series, the sample size consisted of a group of 54 people, who were divided into two groups of 27 people, one group was operated with the direct-lateral approach and the other group was subjected to the posterolateral approach, and in terms of determining the preference of the approach used and the amount of neurovascular damage, also the need to leave The means of fixation and determination of fixation capability and type of joint reduction were compared. Results: The results obtained from the data analysis showed that the IKDC score in the lateral group was 92 ± 2.4, but in the posterolateral group it was 90 ± 1.3, which was significantly higher in the lateral group (p<0.001). The Lysholm score in the lateral group was 96 ± 2.4, but in the posterolateral group it was 88 ± 1.5, which was significantly higher in the lateral group (p<0.001).The average knee range of motion was 130 degrees (range 110 degrees to 135 degrees) in the lateral group and 125 degrees (range 90 degrees to 130 degrees) in the posterolateral group (p<0.001) Conclusion: The modified direct lateral method through a limited skin incision without exposure of the common proneal nerve can help to develop the surgical options for the optimal treatment of this fracture type without injury to the peroneal nerve and with direct reduction of depressed tibial plateau fractures with a posterolateral fragment. It led to the restoration and preservation of the anatomical reduction. This approach requires a detailed knowledge of the anatomical structures of this region

Document Downloads