بررسی تاثير استرس های روحی روانی بر ابتلا به سکته مغزی در بيمارستان های آمورشی اردبيل در سال 82-81 (مطالعه مورد- شاهدی)

خلاصه فارسی

مقدمه : سکته مغزی يک اختلال نسبتاً شايع در جوامع صنعتی است با توجه به شواهد بالينی و باور عمومی جامعه بسياری از افرادی که دچار سکته مغزی می شوند معمولا بدنبال فشارهای روحی و مشاجرات لفظی دچار سکته می شوند. بنابراين مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط استرسهای روحی روانی بر ايجاد سکته مغزی به شيوه مورد شاهدی طراحی می گردد تا با شناسايی عوامل روحی روانی موثر بر وقوع سکته مغزی بتوان برنامه های اخلاقی در حهت کاهش استرسها يا حمايت های مورد نظر از اين افراد از وقوع سکته کاست. هدف تحقيق حاضر عبارت بود از تعيين تاثير استرسهای روحی بر وقوع سکته مغزی. روش تحقيق : اين مطالعه به روش مورد شاهدی بر روی 150 فرد مبتلا به سکته مغزی به عنوان گروه مورد و متناسب با آن 150 بيمار غير مبتلا به سکته مغزی با پرسشنامه های استاندارد شده هولمزو راهه و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) 28 گزينه ای برای بررسی ميزان استرس انجام شد.سپس داده ها پس از کد گذاری توسط نرم افزار رايانه ای SPSS تحت ويندوز مورد تجزيه و تحليل آماری قرار گرفت همچنين از جداول فراوانی برای توصيف دو گروه مورد و شاهد استفاده شده است و از آزمون های آماری نظير کای دو برای متغيرهای کيفی و آناليز واريانس وt-test برای متغيرهای کمی استفاده شده است. نتايج : نمره کلی استرس پرسشنامه هولمز و راهه در افراد گروه مورد 7/10 و در گروه شاهد 9/8 بود که طبق معيار 08/2=t و 004/0=P معنی دار بود يعنی رابطه ای بين افزايش ميزان استرس و افزايش ميزان سکته مغزی وجود دارد ميزان افسردگی بر اساس پرسشنامه GHQ در افراد گروه مورد 53/34 و در گروه شاهد 37/28 بود که طبق آزمون 02/2=t و 04/0=P معنی دار بوده يعنی ميزان افسردگی در گروه مورد بيشتر از گروه شاهد بوده است ولی اضطراب و جسمانی سازی و عملکرد اجتماعی (3 آيتم ديگر پرسشنامهGHQ) معنی دار نبود. بحث : ما می توانيم استرس روحی را در کنار ساير ريسک فاکتورهای CVA مطرح کنيم استرس چه با ارتباط مستقيم و چه به صورت غيرمستقيم مثل افزايش فشار خون و افزايش بيماری قلبی می تواند ريسک سکته مغزی را افزايش دهد مطالعات بيشتر در زمينه مکانيسم اين ارتباط لازم است صورت گيرد

Document Downloads