بررسی اپيدميولوژيکی تب راجعه کنه ای در استان اردبيل در سال 1380 (هـ.ش)

خلاصه فارسی

مقدمه : تب بازگرد کنه ای Tick Borne Relapsing يا تب راجعه آندميک يک بيماری حاد با حملات تکرار شونده تب است که توسط سوشهای بورليای منتقله بوسيله گونه های کنه Ornithodorosايجاد ميشود. در ايران Ornithodotos tholozani شايعترين ناقل گونه های بورليا و بويژه بورليا پرسيکا می باشد. کانون اندميک اين بيماریاستانهای اردبيل و آذربايجانشرقی است و دامنه انتشار آن به سا ير استانهای کشور کشيده شده است. نظر به لزوم وجود اطلاعاتی جامع و فراگير در مورد خصوصيات اپيدميولوژيکی اين بيماری و با توجه مطالعات اندک در اين زمينه در کشورو خصوصا استان اردبيل ، ضرورت پژوهشی در مورد همه گيری شناسی اين بيماری احساس می شد. هدف ما در اين پژوهش تعيين اپيدميولوژی اين بيماری در استان اردبيل در سال 1380 و تعيين فراوانی آن بر حسب سن ، جنس و محل سکونت و نيز تعيين فراوانی نسبی علايم و نشانه ها و تغييرات برخی يافته های آزمايشگاهی می باشد. روش تحقيق : در اين پژوهش که يک مطالعه توصيفی است ، اطلاعات مربوط به بيمارانی که در سال 1380 در استان اردبيل، بيماری تب راجعه ای برايشان مطرح و لام خون محيطی آنها از نظر بورليا مثبت شده است ، از مدارک موجود در مراکز بهداشتی جمع آوری و در پرسشنامه ای وارد گرد يد و مورد تجزيه و تحليل آماری قرار گرفت. يافته ها : تعداد کل بيماران 112 نفر بود که 58 نفر (8/51%) آنها مذکر و 54 نفر(2/48%) مونث بودند. اين بيماری در اطفال بيشتر از بزرگسالان ديده شد. 6/86% از بيماران کمتر از 20 سال سن داشتند. بيشترين موارد بيماری (6/69%) از خلخال بود. 8/93% مبتلايان در روستا زندگی می کردند و اغلب با دام سرو کار داشتند. تب شديد ، لرز، سردرد، تهوع و درد شکمی ، شايعترين علائم بالينی بودند. نتايج : تب راجعه ای يک بيماری اندميک در منطقه اردبيل است که با اقدامات انجام شده در سالهای اخير تا حد زيادی بيماريابی و کنترل شده است. با آموزش بيشتر روستائيان و بازسازی منازل و محل نگهداری حيوانات می توان فراوانی اين بيماری را کاهش داد.

Document Downloads