بررسي نحوه مراقبت وعاقبت مادر، جنين، نوزاد در بيماران با ديابت بارداري مراجعه کننده به بيمارستانها و مراکز بهداشتي،درماني شهر اردبيل طي سالهاي 87-1386

خلاصه فارسی

مقدمه : ديابت حاملگي به درجات مختلف عدم تحمل كربوهيدرات كه براي اولين بار در حاملگي بروز و يا تشخيص داده شود، اطلاق مي گردد كه بعد از زايمان نيز مي تواند به ديابت نوع 2 تبديل شود. شناسايي اين اختلال در طول بارداري و كنترل صحيح آن مي تواند از ايجاد عوارض آن بر مادر و جنين جلوگيري نمايد. هدف از اين مطالعه ، ارزيابي نحوه مراقبت و عاقبت مادر، جنين و نوزاد در بيماران مبتلا به ديابت بارداري مراجعه كننده به بيمارستان ها و مراكز بهداشتي و درماني شهر اردبيل بود. روش تحقيق : اين مطالعه طي سالهاي 87-1386 بر روي زنان با ديابت بارداري مراجعه كننده به مراكز بهداشتي و درماني، مطب فوق تخصص غدد، كارشناس تغذيه و بيمارستان هاي شهر اردبيل انجام شد. معيار تشخيص، داشتن حداقل 2 معيار از معيارهاي كارپنتروكوستان بود. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه اي برگرفته از پرسشنامه كشوري كنترل ديابت بارداري و نيز تست هاي آزمايشگاهي کامل بود. بعد از ثبت اطلاعات فردي، سابقه پزشكي، زنان ومامايي، عوامل خطر ساز، آزمون تحمل گلوكز (GTT)، در هر بار مراجعه آزمايشات و معاينات و درمان ارائه شده در پرسشنامه ثبت گرديد. سپس زايمان بيماران پيگري شد و اطلاعات مربوط به آزمايشات و عوارض مادري و نوزادي جمع آوري گرديد. در نهايت از كليه بيماران قبل و بعد 6 هفته بعد زايمان براي انجام تحمل گلوكز 75 گرمي 2 ساعته دعوت به عمل آمد تا از نظر اختلال تحمل گلوكز بررسي شوند. نتايج : در % 6/58 موارد سابقه مثبت فاميلي ديابت وجود داشت. % 76 افراد پرخطر(داشتن حداقل يکي از عوامل خطر GDM شامل گليکوزوري،سابقه مثبت فاميلي از ديابت،چاقي شديد،سابقه GDM يا نوزاد ماکروزوم قبلي)و % 24 افراد كم خطر(بدون عوامل خطر (GDM بودند. ميانگين دفعات مراجعه در طول بارداري 66/2 ± 66/3 مرتبه، ميانگين هفته هاي بارداري حين مراجعه 06/8 ± 64/25 هفتگي و بيشترين مراجعه مربوط به كنترل قند خون ناشتا ( FBS) بوده است. % 1/77 بيماران با رژيم غذايي كنترل شدندو % 20 نيازمند انسولين در طول بارداري بودند. % 14 بيماران نيازمند بستري در طول بارداري بودند. ماكروزومي در % 20 ، ديسترس جنيني در % 9/12 ، ديستوشي در %4/11 موارد منجر به سزارين شده بودند. بعد زايمان قند خون (BS) در %53 نوزادان و كلسيم (Ca) در % 30 نوزادان اندازه گيري شده بود. در 24 ساعت اول بعد تولد در % 4/1 موارد تشنج، در % 6/18 ديسترس جنيني، % 9/32 هيپوگليسمي و % 3/4 موارد هيپوكلسمي رويت شد. بعد زايمان در % 7/15 موارد ديابت و %10 موارد اختلال تحمل گلوكز وجود داشت. نتيجه گيري : مراقبت بيماران در طول بارداري و پس از زايمان کافي نبوده و اندازه گيري آزمايشات مادري و نوزادي فقط در درصدي از بيماران صورت گرفته است.

عنوان انگليسی

Survey the Quality of Care and Outcome of Mother, Fetus, and Neonate of Women with Gestational Diabetes Mellitus who Referred to Health Centers and Hospitals in the Ardabil City during 2007-8

خلاصه انگلیسی

Introduction: Gestational diabetes mellitus (GDM) is defined as any degree of glucose intolerance with onset or first recognition during pregnancy. Untreated gestational diabetes mellitus causes significant risks of perinatal morbidity. However, treatment will improve outcome. The purpose of this study is to survey the quality of care and outcome of mother, Material & Methods : This study is performed on all women diagnosed with GDM during 2007-8. The diagnosis was based on having 2 or more criteria of Carpenter and Coustan criteria. A modified version of national screening program for GDM was administered for data collection. The questionnaire elucidated information on demographic factors, medical and obstetric history, risk factors, glucose tolerance test (GTT). Results of tests and physical examination were recorded in each visit. Then in every refer we registered tests and physical exam and type of treatment. Thereafter patients were followed until delivery and 6 weeks after as well as neonatal status. Results : There was positive family history of diabetes in 58.6% of cases. 24% of patients had lower risk and 76% of them were at high risk. The mean referral time during pregnancy was 3.66± 2.66 times and mean gestational weeks during pregnancy was 25. 64 ±8.06 weeks which was mostly due to checking fasting blood sugar (FBS)? 70% of patients controlled by diet and 20% needed insulin during pregnancy. 14% of patients needed hospitalization. Macrosomia in 20% of cases, fetal distress in (2.9%, dystocia in 11.4% of them caused cesarean delivery. After delivery blood sugar (BS) was measured in 53% of neonates and calcium (Ca) in 30%. In the first 24 hour after delivery there was seizure in 1.4% of neonates, fetal distress in 18.6% , hypoglycemia in 32.9% and hypocalcaemia in 4.3%. After delivery 15.7% of patients had postpartum diabetes mellitus and 10% had glucose intolerance. Conclusion : Neonatal and mother´s Care in patients with GDM was incompletely performed compared to national program of gestational diabetes mellitus subjects.

Document Downloads