عوامل انگیزش درونی و بیرونی موثر در ارتقاء آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری مامایی خلخال

خلاصه فارسی

مقدمه و هدف آموزش بالینی یکی از مهمترین بخش های فرآیند آموزش پرستاری و انگیزه ، نیروی قوی در فرآیند یادگیری و یاددهی است. به طوری که حتی غنی ترین و بهترین برنامه های کارآموزی سازماندهی شده در صورت فقدان انگیزه در فراگیران سودمند نخواهد بود. لذا جهت بررسی هر چه بهتر شیوه های ارتقای بالینی بر آن شدیم عوامل انگیزش درونی و بیرونی را از دیدگاه فراگیران بررسی نماییم. روش اجرا پژوهش حاضر یک بررسی توصیفی بود که تعداد 71 نفر دانشجوی پرستاری از ترم های مختلف به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند . داده ها توسط پرسشنامه ای مشتمل بر مشخصات فردی اجتماعی و بیانه هایی مربوط به عوامل انگیزش درونی و بیرونی جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS آنالیز گردیدند. یافته ها میانگین سنی دانشجویات 07/21 سال، اغلب مجرد (1/83%) و بومی (2/59%) بودند. عوامل انگیزش درونی موثر شامل: نگرش مثبت دانشجو نسبت به یادگیری در بالین (6/74%)، احساس نیاز به یادگیری در بالین با توجه به اهمیت رشته پرستاری (5/91%)، علاقمندی دانشجو به کار تیمی (6/74%) و توانایی دانشجو در ارایه خدمات پرستاری به بیمار (6/74%) بودند. عوامل انگیزش بیرونی شامل: استفاده مربی از روش های نوین آموزش در بالین و تجربه بالینی مربی هر کدام (3/80%)، استقلال عملی دانشجو (1/76%)، تعداد مناسب دانشجو در بخش و علاقمندی مربی به آموزش بالینی هر کدام (8/71%) و نحوه ارزیابی مناسب مربی از کار بالینی (4/70%) بودند. بحث و نتیجه گیری از دیدگاه دانشجویان عوامل انگیزش درونی و بیرونی هر دو تقریباً به یک اندازه ( بیش از 50%) در آموزش بالینی موثر بودند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد بایستی توجه کافی به عوامل انگیزش درونی و بیرونی که هر دو شاهراه اصلی و موثر در یادگیری بالینی هستند از طرف برنامه ریزان آموزشی مبذول گردد تا سلامت جامعه که در گرو پرستاران با انگیزه تأمین شود.

Document Downloads