بررسي 50 مورد بيمار مبتلا به تيروئيديت هاشيموتو

خلاصه فارسی

مقدمه : همچنان كه ميدانيم تيروييديت هاشيموتو شايعترين علت هايپوتيروييدي تك گير در مناطق با دريافت يد مناسب است . از آنجا كه اين بيماري علت اتو ايميون دارد و مي تواند علايم باليني آن با يكسري بيماريهاي اتوايميون ديگر همپوشاني داشته باشد لذا تشخيص بموقع و درمان صحيح آن ميتواند در پيشگيري از عوارض احتمالي بيماري بويژه در دوران بارداري موثر باشد. اين تحقيق شامل بررسي پنجاه مورد بيمار مبتلا به تيروئيديت هاشيموتو بصورت گذشته نگر ميباشد. علت بررسي و تحقيق اين موضوع اين است كه اولأ با وجود اينكه اين بيماري شايعترين علت هايپوتيروئيدي ميباشد ولي شناخت كمي در مورد اين بيماري وجود دارد. ثانيا" در صورت تشخيص بموقع و درمان صحيح اين بيماري پروگنوز بيماران عالي بوده و بيماران به زندگي عادي خود باز ميگردند ولي در صورت تاخير در درمان در صورت بروز برخي عوارض از قبيل كوماي ميكزادم مورتاليتي بالا خواهد بود. روش تحقيق : موضوع مورد تحقيق بررسي 50 مورد بيمار مبتلا به تيروئيديت هاشيموتو ميباشد كه بطور سرپايي به پزشك متخصص مراجعه نموده و با تشكيل پرونده تحت درمان و پيگيري (Follow Up) قرار گرفته اند. پس در اينصورت ميتوان مطرح كرد كه با توجه باينكه جامعه فوق الذكر منعكس كننده كسري از بيماران مبتلا به تيروئيديت هاشيموتو ميباشد پس نمونه گيري از نوع Sampling ميباشد و نمونه گيري بعمل آمده از نوع نمونه گيري غيراحتمالي بوده و نحوه انتخاب بر اساس شانس و تصادف نبوده است. اطلاعات خام بوسيله فرمهائي كه توسط نگارنده و زير نظر استاد راهنما تهيه شده، جمع آوري گرديده است انجام تمام تستهاي آزمايشگاهي مربوط به بيماران توسط يك آزمايشگاه و معاينه فيزيكي و درج يافته بيماران شده است. ابتدا بر اساس رنج مثبت TPO، بيماران شناسائي شدند و سپس با مراجعه به پرونده اين بيماران متغيرهاي مورد نظر از جمله سن، جنس، قوام (Consistency)، Staging و فانكشن تيروئيد مورد مطالعه و بررسي قرار گرفت . نتايج : هرچه سن بيماران بالا ميرود بر شيوع بيماري افزوده ميشود ولي اين افزايش تا يك سقف سني خاص بوده و بدنبال آن مجددا" شيوع بيماري كاهش مييابد . شايعترين سن بروز بيماري بين 40-20 سالگي ميباشد كه حدود 58% گزارش شده است . از بين 50 بيمار مورد بررسي پايين ترين سن 8 و بالا ترين 58 سالگي بوده است لذا سن بخصوصي براي ابتلاء به بيماري هاشيموتو وجود ندارد و در هر سني ممكن است اين بيماري ديده شود . از بين 50 بيمار فقط 3 بيمار را جنس مذكر تشكيل ميدهد لذا شيوع بيماري در خانمها بمراتب بيشتر از آقايان ميباشد ( 94% در مقابل 6% ) و تمايل جنسي خاصي براي ابتلاء به اين بيماري در جنس مونث وجود دارد بطوريكه نسبت جنسي اين بيماري حدود 1/5.15 = F/M ميباشد . در بررسي تيروئيد بيماران ديده ميشود كه حدود 77% بيماران قوام غير طبيعي تيروئيد دارند بطوريكه شايعترين فرم ، قوام سفت و سنگي (Stony) ميباشد (67%) حدود 10% بيماران قوام لاستيكي و 22% بيماران قوام نرمال و طبيعي دارند. لذا بر اساس اين يافته ها كه حدود يك پنجم بيماران قوام نرمال تيروئيد نداشته و ممكن است با قوام طبيعي مراجعه نمايند و وجود قوام طبيعي تيروئيد در بيماران ، رد كننده تيروئيديت هاشيموتو نميباشد . Staging تيروئيد به اينصورت است كه : - تيروئيد نه قابل رويت است و نه لمس ميشود...0 Stage - تيروئيد قابل رويت نيست ولي قابل لمس ميباشد... Stage1 - تيروئيد هم قابل رويت است و هم لمس ميشود... Stage 2 . طبق اين تقسيم بندي 88% بيماران در Stage 2 قرار دارند لذا گواتر اين بيماران براحتي قابل تشخيص است . حدود 10% بيماران در Stage 1 قرار ميگيرند كه جهت تشخيص آن نياز به تبحر و مهارت پزشك معاينه كننده دارد و در صورت عدم تجربه كافي براحتي Missed ميشود. فقط 2% بيماران سايز نرمال تيروئيد دارند لذا: - تمام بيماران مبتلا به تيروئيديت هاشيموتو سايز طبيعی تيروئيد ندارند و ممکن است بدون وجود گواتر به پزشک مراجعه نمايند. – درصورت شك به وجود گواتر تستهاي تشخيصي ديگري در اين زمينه بعمل ميايد تا همانطور كه ذكر شد حدود 10% بيماران كه در Stage 1 قرار دارند Missed نشوند. در بررسي بيماران از نظر فانكشن تيروئيد حدود 36% بيماران با علائم هايپوتيروئيدي مراجعه كرده اند در حاليكه 64% بيماران هيچگونه علامت باليني در بدو مراجعه نداشته اند. تقريبا" 50% افراد آسيمپتوماتيك با شك باليني قوي و چك TSH سرم كشف شده اند. برخي از بيماران بعلت سابقه خانوادگي مثبت بيماري تيروئيد تحت غربالگري قرار گرفته و به بيماري آنها پي برده شده است

Document Downloads