عرشی, شهنام ، عباسقلی زاده, ناطق ، جوان روزگار, آرمان (1380) بررسي شيوع مالاريا در دشت مغان در سالهاي 1379- 1378. دکتری حرفه ای (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.
متن کامل
![[img]](https://eprints.arums.ac.ir/style/images/fileicons/text.png) |
متنی
- گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه 1MB |
|
متنی
- گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
371kB |
آدرس اینترنتی رسمی : http://lib.arums.ac.ir
خلاصه فارسی
مقدمه : نخستين مطالعات اپيدميولوژيك در منطقه دشت مغان از نظر بيماري مالاريا ، در سال 1309 انجام شد و حاكي از شدت شيوع مالاريا در اين منطقه بوده البته بدليل اينكه آذربايجان تا مدتها از نظر وجود مالاريا در درجه دوم و سوم اهميت قرار داشت عمليات مبارزه ديرتر از ساير مناطق كشور آغاز شد بطوريكه در دشت مغان برنامه مبارزه با مالاريا از سال 1328 از طريق سمپاشي ابقايي با «ددت » شروع گرديد و اين عمليات تا سال 1336 بطور مستمر ادامه داشت و از آن سال به بعد تا سال 1340 سمپاشي با وسعت و پوشش بيشتري مورد اجرا گذاشته شد و از آن سال به بعد به علت كاهش موارد بيماري سمپاشي فقط در مناطق خامي انجام مي شد و در سال 1350 عمليات سمپاشي بعلت قطع انتقال محلي بيماري مالاريا متوقف گرديد و منطقه مغان تا سال 1373 جزء مناطق پاك از نظر مالاريا بوده است. ولي در سال 1373 با شروع جنگ ارمنستان و جمهوري آذربايجان و ورود افراد آلوده و مخازن انگلي از جمهوري آذربايجان ( كه همجوار با شهرستان پارس آباد و دشت مغان است ) به منطقه و توقف اين افراد سبب آلوده شدن منطقه گرديد و انتقال بيماري مالاريا بصورت محلي صورت گرفت و از آن سال آمار مربوط به موارد مثبت مالاريا افزايش يافت و در نتيجه عمليات مبارزه شدت بيشتري يافت و بتدريج كاهش چشمگيري در ميزان موارد نسبت مالاريا مشاهده شد بطوريكه از حدود 500 مورد مثبت در سال 1374 همانطوريكه در تحقيق حاضر هم نشان داده شده در سال 1378 به 156 مورد ( در كل دشت مغان ) رسيد ولي نتايج بررسي حاضر نشان ميدهد موارد مثبت مالاريا باز هم در سال 1374 افزايش چشمگيري نشان داده است و در مجموع نتايج تحقيقات آماري مالاريا در سال 79 و 1378 ضرورت بررسي علل افزايش مالاريا از سال 1379 و همچنين ضرورت گسترش و توسعه عمليات مبارزه با مالاريا را در دشت مغان نشان مي دهد . اين تحقيق نشان ميدهد كه : 1-اكثر موارد مثبت مالاريا (8/98%) در شهرستان پارس آباد مشاهده شده و در ديگر شهرستانهاي دشت مغان ( بيله سوار و گرمي) موارد مثبت 6 مورد هستند. 2- همانطوريكه پيش بيني مي شد( با توجه به خصلت بيماري كه در آب و هواي گرمسيري شيوع دارد) اكثر موارد در مرداد ، شهريور و مهر ماه يافت شدند. 3- شيوع در بين جنس مونث و مذكر تفاوت چشمگيري نداشت. 4- تمامي موارد مالاريا در دشت مغان از نوع پلاسموديوم ويواكس بودند. 5- شايعترين علايم همانطور كه پيش بيني ميشد تب 481 مورد (5/94% ) و لرز 488 مورد (9/95% ) بوده اند. 6- 15 نفر از موارد مثبت يافت شده سابقه قبلي ابتلا به مالاريا داشتند. روش تحقيق : روش مطالعه در اين پژوهش بصورت توصيفي تحليلي بوده است. مراحل انجام پژوهش ابتدا فرمهاي اپيدميولوژيك ( تكميل شده در مراكز بهداشت شهرستانهاي دشت مغان كه عبارتند از پارس آباد ، گرمي ، و بيله سوار ) كه در مراكز بهداشت استان موجود بود بررسي شد نقايص آن با مراجعه به شهرستانهاي مورد مطالعه، برطرف شد سپس اطلاعات مورد نياز از اين فرمها استخراج گرديد و در قالب فرمهاي كامپيوتري وارد برنامه نرم افزاري Epi2000 گرديد و سپس داده ها آناليز شد. نتايج: همانطوريكه در فصول قبل ذكر شد بررسي مالاريا در سالهاي اخير نشان داده است كه بروز مالاريا در سال 1373( كه قبل آن دشت مغان تا چندين سال جزء مناطق پاك از نظر مالاريا بوده است ) به علت جنگ ارمنستان و جمهوري آذربايجان و ورود آوارگان جنگ به دشت مغان كه در بين آنها افراد آلوده و مخازن انگلي وجود داشت افزايش ناگهاني يافت از آن سال به بعد با شروع عمليات مبارزه با مالاريا هر سال ميزان ابتلاء افزايش يافته است تا اينكه در سال 1378 به كمترين ميزان خود در 7 سال اخير رسيد ( تعداد 153 مورد مثبت ) كه با توجه به سمپاشيها و عمليات مبارزه انجام شده اين موضوع قابل پيش بيني بود. ولي در سال 1379 باز هم ميزان بروز مالاريا در دشت مغان بطور قابل ملاحظه اي افزايش يافته است (353 مورد مثبت) كه علت خاصي هم براي اين افزايش يافت نشده است. ضمنا" نكته جالب توجه اينكه همانطور يكه در نمودار صفحه 46 مشاهده مي شود از سال 1374 سالانه از ميزان ابتلاي مالاريا در مناطق روستايي كاسته شده است اين در حالي است كه عكس نكته فوق در مورد مناطق شهري صدق ميكند. باتوجه به موارد فوق و فصول قبل پيشنهاد مي گردد : 1- بررسيهاي تحليلي لازم در مورد علل افزايش مالاريا در سال 1379 مركز بهداست استان انجام شود . 2- وضعيت اپيدميولوژيك مالاريا در سال 1380 نيز مورد بررسي قرار گيرد. 3- تغييرات حاصله در وضعيت مالاريا از نظر درگيري روستاهاي ديگر و مناطق درگيري مشخص شود و عمليات مبارزه و سمپاشي بصورت مؤثر گسترش يابد. 4- آموزش همگاني در مورد بيماري مالاريا و علايم آن و روشهاي مؤثر پيشگيري بصورت جامع انجام شود و بويژه در فصول گرم سال ( همانطوريكه در پژوهش حاضر هم مشاهده شده و پيش بيني مي شود بروز مالاريا در ماههاي گرم سال افزايش يابد) اين آموزشها در روستاها و مناطق با ميزان ابتلاء بالا صورت گيرد.
| نوع سند : | پایان نامه (دکتری حرفه ای ) |
|---|---|
| زبان سند : | فارسی |
| استاد راهنما : | شهنام عرشی |
| استاد مشاور : | ناطق عباسقلی زاده |
| نگارنده: | آرمان جوان روزگار |
| کلیدواژه ها (فارسی): | مالاريا، علل افزايش – مالاريا، پيشگيري |
| موضوعات : | WC بیماریهای واگیر |
| بخش های دانشگاهی : | دانشكده پزشكي > واحد پژوهش > پايان نامه هاي دفاع شده دانشكده پزشكي > گروه داخلی ، قلب ، عفونی دانشکده بهداشت > گروه بهداشت عمومی دانشکده بهداشت > گروه بهداشت عمومی دانشکده بهداشت > گروه بهداشت عمومی |
| کد شناسایی : | 299 |
| ارائه شده توسط : | خانم صغری گلمغانی |
| ارائه شده در تاریخ : | 19 مهر 1388 05:54 |
| آخرین تغییر : | 10 دی 1391 07:47 |
فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد