سنجش ميزان آگاهی و عملكرد كارورزان دانشگاه علوم پزشكی اردبيـل در مورد احيای قلبی – ريوی در سال 80

خلاصه فارسی

مقدمه : CPR يکی از مهارتهای اوليه و ضروری است که هر پزشکی ناگزير از فراگرفتن و دانستن آن می باشد. با توجه به اينکه پزشکان عمومی و کارورزان خط اول برخورد با بيماران مخصوصا در اورژانس می باشند و مهارت اين گروه در انجام عمل CPR بطور صحيح در ميزان بقای بيماران دچار ايست قلبی – تنفسی نقش موثری را ايفا می کند، پس بر آن شديم تا ميزان آگاهی و عملکرد کارورزان را درباره CPR بسنجيم و نتيجه اين سنجش ما را از کفايت آموزشهای داده شده در اين زمينه آگاه می سازد و ميزان نياز به آموزشهای بيشتر را مشخص می کند. مطالعه انجام شده يک مطالعه توصيفی و از نوع KAP ( سنجش دانش، بينش و عملکرد ) می باشد که تمامی دانشجويان کارورز رشته پزشکی شاغل در دانشگاه علوم پزشکی اردبيل در بهار 80 در آن شرکت داشتند. نمونه گيری به طريق سرشماری انجام شد و حجم نمونه 100 به دست آمد. ابزار گردآوری پرسشنامه ای بود که شامل 4 قسمت می باشد. 1- مشخصات فردی 2- سوالات تئوری درباره BLS 3- سوالات تئوری درباره ALS 4- آزمون عملی که شامل مهارتهای عملی رگ گيری ، لوله گذاری داخل تراشه ، تهويه با ماسک و ماساژ قلبی. پس از جمع آوری اطلاعات مورد نظر از نرم افزار 03 و 6 EPI جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. هيچکدام از دانشجويان بخش بيهوشی را نگذرانده بودند. تعداد کمی از آنها آموزش مخصوص CPR را گذرانده بودند. درصد بالايی از کارورزان در سطح قابل قبول از آگاهی تئوری و مهارتهای عملی قرار نداشتند. در مقايسه ، ميانگين نمرات کارورزان مقاطع مختلف مشخص شد، بطوری که آگاهی تئوری آنها با گذراندن دوره های کارورزی افزايش نمی يابد ولی مهارت عملی آنها بطور معنی داری افزايش می يابد . همچنين مشخص شد که ميزان مهارت عملی در آقايان بطور معنی داری از خانمها بيشتر است. با توجه به نتايج فوق پيشنهاد می شود که آموزش CPR به صورت تئوری و عملی در مقاطع مختلف و بصورت تکرار شونده صورت گيرد.

Document Downloads