بررسي ميزان مرگ و مير شش ماهه در 200 بيمار مبتلا به سكته قلبي حاد

خلاصه فارسی

مقدمه : سكته قلبي حاد ازشايعترين علل مرگ ومير در دنيا ميباشد بطوريكه ميزان مرگ ومير ناشي ازآن تا حدود 30% مبتلايان نيز ميرسد كه بيشتراز نصف اين افراد تارسيدن به بيمارستان فوت ميكنند.با اين حال، ميزان مرگ ومير ناشي از سكته قلبي حاد، پس از بستري شدن در بيمارستان، طي دهه هاي اخير حدود 30% كاهش يافته است.(9), (1) ما در اين مطالعه برآن شديم كه در يك گروه نسبتا وسيعي ازاين بيماران، ميزان مرگ ومير شش ماهه را مورد بررسي قرار دهيم وبرخي عوامل مؤثر در آن را ارزيابي كنيم. روش تحقيق : اين مطالعه به روش آينده نگر و مقطعي از آذرماه 1383 آغاز وتا خرداد 1384 ادامه يافت .از ابتداي شروع مطالعه كليه بيماراني كه با درد سينه به اورژانس بيمارستان بوعلي اردبيل مراجعه وبا احتمال ايسكمي يا سكته قلبي در بخشهاي CCU يا قلب بيمارستان بستري شده بودند مورد معاينات مكرر قرار گرفته، نوارهاي قلب سريال به فواصل مختلف زماني از آنها گرفته شدو اين نوارها مورد تفسير قرار گرفت.در عين حال از بيماران مذکورآنزيمهاي قلبي سرومي در دو ياسه نوبت چك شد وهمه بيماران با اكوكارديوگرافي هم مورد بررسي قرار گرفتند. در نهايت كليه بيماراني كه تشخيص سكته قلبي حاد در آنها مورد تائيد قرارگرفت وارد اين مطالعه شدندو به مدت 6 ماه از طريق معاينات بعدي ويا بطور تلفني مورد پيگيري پزشكي قرار گرفتندواطلاعات پزشكي آنها در فرمهاي مخصوصي كه براي همين منظورتهيه شده بود وارد گرديدو سرانجام اين اطلاعات به توسط نرم افزارSPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج : در اين مطالعه جمعا 200 بيمار با سكته قلبي حاد مورد بررسي قرار گرفتند كه 145 نفر (5/72%) مرد و 55 نفر (5/27%) زن بودند. متوسط سن كل بيماران 3/60 سال و متوسط سني بيماران مرد 5/57 سال ومتوسط سني بيماران زن 1/66 سال بوده است.از كل بيماران 17 نفر( 5/8%) در طي 6 ماه فوت نمودند كه 12 نفر(6%) از آنها در هفته اول بيماري، يك نفر (5/0%) در هفته دوم، يك نفر(5/0%) در هفته چهارم، يك نفر (5/0%) در ماه دوم و يك نفر(5/0%) در ماه چهارم و يك نفر (5/0%) در ماه ششم بوده است.از نظركسر جهشي(EF) بطن چپ، بيماران به 4 دسته تقسيم بندي شدند: با كسر جهشي بزرگتر يا مساوي 50%(دسته اول) باكسر جهشي = 49%-40%( دسته دوم) باكسر جهشي= 39%-30% (دسته سوم) باكسر جهشي كوچكتر از 30% (دسته چهارم) در بررسي آماري تفاوت معني داري در ميزان مرگ مير گروههاي 1و2و3 ملاحظه نشد ولي بطور كاملا معني داري مرگ ومير در گروه 4 (EF<30%) بالاتر بود (P=0.001)، بطوريكه خطر نسبي (RR) اين گروه نسبت به گروه 1، 2/7 محاسبه شد. همچنين رابطه بين ميزان مرگ ومير با محل سكته قلبي حاد در بيماران بررسي گرديد ودر مجموع اختلاف معني داري بين محل سكته قلبي با مرگ ومير شش ماهه ملاحظه نشد. نتيجه گيري : با توجه به نتايج فوق الذکر،جمع بندي يافته ها به صورت زير مي باشد: 1- شيوع سكته ي قلبي حاد در مردها به طور مشخصي بيشتر از زنها بوده است.(5/72% در مقابل 5/27% يا 6/2 به 1) 2- متوسط سني وقوع انفاركتوس حاد قلبي در مردان به طورمشخصي پائين تراز زنان بوده است. 3- حد اكثر مرگ ومير(12 نفر از 17 نفر)در هفته اول بيماري بوده وبا گذشت زمان ميزان مرگ مير كاهش يافته است. 4- بين كاهش شديد كسرجهشي بطن چپ با ميزان مرگ ومير رابطه معني داري وجود داشته است(P=0.001). 5- رابطه معني داري بين محل سكته قلبي وميزان مرگ ومير ملاحظه نشد.

Document Downloads