عوامل تنش زای مادران نوزادان نارس بستری در بخشهای مراقبت ویژه نوزادان

خلاصه فارسی

زمینه و اهداف: تولد نوزاد نارس با بستری و جدایی از خانواده همراه است. بستری شدن نوزاد نارس در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان باعث می شود اعضای خانواده حس فقدان را تجربه کنند و ارتباط عاطفی مادر با نوزاد مختل شود. در واقع والدین تنش زیادی را متحمل میشوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل تنش زا از دیدگاه مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخشهای مراقبت ویژه نوزادان اجرا گردید. روش بررسی: این مطالعه توصیفی با شرکت 140 مادر دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان سه مرکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، با استفاده از پرسشنامه تنش والدی مایلز و فونک 1998 در سه بعد محیط بخش مراقبتهای ویژه نوزادان، ظاهر و رفتار نوزاد و ارتباط والدین با نوزاد و نقشهای والدی انجام گرفته است. یافته ها: نتایج نشان داد از بین موارد مربوط به عوامل تنش زا ناشی از محیط بخشهای مراقبت ویژه نوزادان، وجود دستگاه یا ماشین تنفسی برای نوزاد(9/37%)، صدای ناگهانی زنگ اخبار مانیتور (7/25%)و وجود مانیتور ها و تجهیزات خاص بخش(1/17%) و از بین موارد مربوط به ظاهر و رفتار نوزاد و درمانهای خاص، توقف تنفس نوزاد(7/70%)، تغییر رنگ ناگهانی پوست نوزاد (55%)، وجود درد در نوزاد(9/47%)، ظاهر سست و ضعيف نوزاد(4/36%)، الگوهاي تنفسي غيرطبيعي و غيرمعمول نوزاد(4/36%)، و از بین عوامل مربوط به ارتباط والدین با نوزاد و نقشهای والدی ، جدا بودن از نوزاد(3/69%)، احساس درماندگي از محافظت نوزاد از درد و روش هاي دردناک(7/60%) ، عدم تغذيه نوزاد توسط مادر(3/59%)، احساس بي ياوري در کمک به نوزاد در مواقع دردناک(6/53%) به ترتیب از بیشترین عوامل تنش زا تجربه شده در مادران گزارش شدند. همچنین ، بعد " ظاهر و رفتار نوزاد و درمانهای خاص" بیشتر از سایر ابعاد تنش زا بود. نتیجه گیری: بر مبنای یافته های پژوهش و با توجه به اینکه والدین نوزادان نارس تنش زیادی را در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان تجربه می کنند پیشنهاد می شود پس از تولد نوزاد نارس، به والدین به خصوص مادران جهت مواجهه با نوزاد در بخش مراقبتهای ویژه و برقراری ارتباط مناسب با نوزاد آمادگیهای لازم ارائه شود.

Document Downloads