title

مقايسه تاثير دو نوع آب آشاميدني با درجه سختي متفاوت بر عناصر ادراري در مردان مبتلا به سنگ كلسيمي و غير مبتلا

زارع, مریم ، امین پور, آزاده ، میرزازاده, مجید ، آذر, میهن ، تذکری, زهرا ، محرابی, یداله ، کلانتری, ناصر (1385) مقايسه تاثير دو نوع آب آشاميدني با درجه سختي متفاوت بر عناصر ادراري در مردان مبتلا به سنگ كلسيمي و غير مبتلا. فصلنامه علوم تغذيه و صنايع غذايي ايران ــ 1 (3). ص.ص.1-7. شاپا 1735-7756

متن کامل

[img]
پیش نمایش
متنی - نسخه چاپ شده
3MB

آدرس اینترنتی رسمی : http://nsft.sbmu.ac.ir/browse.php?a_id=20&sid=1&sl...

خلاصه فارسی

سابقه و هدف: ابتلا به سنگهاي كليوي از بيماريهاي شايع در بين جوامع بشري است كه معمولاً به دنبال اشباع ادرار بروز مي كند. بنابراين، ميزان آب دريافتي و تركيبات آن م يتواند بر عناصر ادراري و تشكيل سنگ كليه اثر گذارد. اين تحقيق با هدف مقايسه تاثير آب آشاميدني شهر تهران (با درجة سختي پايين) و آب معدني چشمه "اعلاء" دماوند (با درجه سختي بالا) بر عناصر ادراري در مردان مبتلا و غيرمبتلا به سنگ كلسيمي بستري شده در بيمارستان "هاشمي نژاد" تهران انجام شد. مواد و روشها : اين مطالعه به روش كارآزمايي باليني يك سوكور روي 15 مرد غيرمبتلا و 14 مرد مبتلا به سنگ كلسيمي 15 تا 62 ساله بستري شده در بيمارستان "هاشمي نژاد" تهران انجام شد . مردان غيرمبتلا مشكل كليوي و سنگ سازي نداشتند و مبتلا به تنگي مجرا، و كلسيم درياف ت نمي كردند و دچار پيوري و هماتوري C ،D تنگي حالب و پارگي مجرا بودند . افراد مورد مطالعه مكمل سيترات، ويتامين شديد نبودند . در طول مداخله ، رژيم غذايي هر فرد بر اساس وزن ايد ه ال وي تنظيم و كنترل شد . قبل و بعد از هر مداخله ، ادرار 24 ساعته و حجم ادراري pH ، و ادرار اول صبح افراد جمع آوري و اگزالات، سيترات، منيزيم، كلسيم، فسفات، اسيداوريك، كراتي نين ، وزن مخصوص 30- در نظر گرفته شده بود. همه افراد مورد مطالعه، ب ه 36 ml/kg/d آنها تعيين شد. مقدار آب دريافتي افراد مورد مطالعه در طول مداخله مدت 2 روز (روزهاي اول و دوم) به ميزان محاسبه شده با رژيم كنترل شده آب مقطر دريافت كردند. سپس به مدت 2 روز ( روزهاي سوم و چهارم ) آب آشاميدني شهر تهران و سرانجام 2 روز (روزهاي پنجم و ششم ) آب معدني "دماوند " داده شد . داده ها با استفاده از آناليز تجزيه و تحليل شد. SPSS و نرم افزار 11.5 (ANOVA) اندازه گيري هاي تكراري از نظر آماري ، تفاوت معني داري نداشتند . حجم ادرار پس از مصرف BMI يافته ها : مردان مبتلا و غيرمبتلا به سنگ از لحاظ سن، وزن، قد و نسبت به قبل از مداخله ، افزايش آماري معني داري نشان داد . وزن مخصوص (p<0/ و آب معدني ( 05 (p<0/ آب مقطر و آب تهران ( 01 همچنين وزن مخصوص ،(p<0/ ادراري پس از مصرف آب مقطر و تهران نسبت به قبل از مداخله ، كاهش آماري معن ي داري نشان داد ( 05 ميزان دفع كلسيم ادراري با .(p<0/ ادراري پس از مصرف آب تهران و معدني نسبت به آب مقطر، كاهش آماري معني داري نشان داد ( 01 ميزان دفع سيترات، منيزيم ، فسفات وحجم ادراري .(p<0/ مصرف آب مقطر و تهران، بين دو گروه ، تفاوت آماري معن ي داري نشان داد ( 05 در مردان مبتلا به سنگ با مصرف آب تهران نسبت به آب مقطر و در مردان غيرمبتلا با مصرف آب معدني ، ميزان دفع منيزيم ، فسفات و ادراري نسبت به آب مقطر افزايش يافت كه تفاوت آماري معني داري نداشت. pH نتيجه گيري: نتايج اين بررسي پيشنهاد م يكند كه با افزايش ميزان مصرف آب، بدون در نظر گرفتن سختي آب، حجم ادرار، افزايش و وزن مخصوص ادرار، كاهش مي يابد. در اين مطالعه مشاهده شد كه مصرف آب تهران براي افراد مبتلا به سنگ، مفيدتراز آب معدني با درجه سختي بالاست كه م يتواند از عود مجدد سنگ در اين افراد جلوگيري كند، در صورتي كه مصرف آب معدني با درجه سختي بالا براي افراد غيرمبتلا مفيدتر از آب تهران بوده و مي تواند از تشكيل سنگ كليه در اين افراد جلوگيري كند. يافتههاي اين پژوهش توصيه ميكند كه ميزان دريافت آب مصرفي در افراد افزايش يابد.. واژگان كليدي: آب، آب معدني، سنگ كليوي ، سختي آب ، عناصر ادراري

عنوان انگليسی

Comparison of the effects of two types of drinking water with different degrees of hardness on urinary mineral elements in men with and without kidney calcium stones

خلاصه انگلیسی

Background and Objectives: Urinary stones are common throughout the world, usually caused by supersaturated urine. The quantity of water intake and its mineral and trace elements have been reported to influence the urolithiasis. This study was carried out to compare the effects of Tehran tap water (TTW, with a low degree of hardness) and Damavand Ala-Spring Mineral Water (DMW, with a high degree of hardnes) on urinary mineral elements in men with and without kidney calcium stones at Hasheminejad Hospital, Tehran. Materials and Methods:This single-blind clinical trial included 29 15-62-year old male subjects, 14 with, and 15 without urinary stones, hospitalized in Hasheminejad Hospital, Tehran. The patients without urinary stones did not suffer from renal disorders or urinary stones, but had been hospitalized for rupture. None of the subjects was taking citrate, vitamin D, vitamin C, or Ca supplements, and showed no symptoms of pyuria or hematuria. Based on ideal weights of the subjects, their diets were prepared,weighed, packed and offered to them. Morning and 24-hour urine samples were collected before and after the intervention for oxalate, citrate, phosphate, uric acid, creatinine, Mg, Ca, specific gravity, and pH determinations. All the subjects were offered distilled water, 30-36 ml/kg/day, for 2 days (days 1 and 2), followed by the. same volume of TTW for 2 days (days 3 and 4) and, finally the same volume of DMW for the last 2 days (days 5 and 6). Data were analyzed using SPSS11.5, the statistical tests being ANOVA (repeated measures) and t-test. Results: The age, weight, height, and BMI of the 2 groups of men showed no statistically significant differences. The urine volume increased significantly after taking distilled water and TTW (P<0.01) and mineral water (P<0.05). Distilled water and TTW reduced the urine specific gravity significantly (P<0.05). The specific gravity after consumption of TTW and DMW was lower after distilled water (P<0.01). Calcium levels after intake of distilled water and TTW were significantly different between the two groups (P<0.05). The data also showed that, as compared to distilled water, TTW increases urinary citrate, magnesium, phosphate, and the urine volume in men with nephrolithiasis and DMW increases urinary magnesium, phosphate and pH in men without nephrolithiasis however, the differences were not significantly different. Conculsions: Results of this study showed that increasing water intake increases urinary volume and decreases specific gravity, irrespective of the degree of water hardness. Consumption of TTW is more beneficial (and may potentially prevent recurrence of stone formation) than that of the harder mineral water for patients with urinary stones, while consumption of the latter may be more beneficial for people without urinary stones. People should drink more water in order to reduce stone formation.

نوع سند :مقاله
زبان سند : فارسی
نویسنده مسئول :مریم زارع
نویسنده :آزاده امین پور
نویسنده :مجید میرزازاده
نویسنده :میهن آذر
نویسنده :زهرا تذکری
نویسنده :یداله محرابی
نویسنده :ناصر کلانتری
کلیدواژه ها (فارسی):آب ، آب معدني ، سنگ كليوي ، سختي آب ، عناصر ادراري
کلیدواژه ها (انگلیسی):Water , Mineral water , Water hardness , Nephrolithiasis , Urinary mineral elements
موضوعات :WJ سیستم ادراری
بخش های دانشگاهی :دانشکده پرستاری و مامایی > بخش پرستاری
کد شناسایی :3964
ارائه شده توسط : دکتر زهرا تذکری
ارائه شده در تاریخ :16 بهمن 1391 09:47
آخرین تغییر :13 بهمن 1400 11:59

فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد

Document Downloads

More statistics for this item...