بررسی ارتباط خواب آلودگی با برآیندهای عملکردی ناشی از خواب و فعالیت فیزیکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع II

خلاصه فارسی

مقدمه: خواب آلودگي اشاره به احساس خواب آلودگي يا تمايل زياد براي خوابيدن دارد كه به صورت رفتارهاي پر خوابي و كاهش برآيندهاي عملكردي ظاهر مي شود. خواب آلودگي اثرات سوئی برروي رفتارهاي سالم سبك زندگي دارد در حالي كه اين رفتارها از قبيل ورزش و فعاليت فيزيكي در كنترل بيماري ديابت نقش بسيار مهمي دارند. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط خواب آلودگي با فعاليت فيزيكي و برآيندهاي عملكردي ناشي از خواب در بيماران مبتلا به ديابت نوع II انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي- مقايسه اي 220 بيمار مبتلا به ديابت نوع II مراجعه كننده به انجمن ديابت ايران در سال 89 مورد مطالعه قرار گرفتند. جمع آوري داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات فردي، پرسشنامه ايپ ورث (ESS) و پرسشنامه برآيندهاي عملكردي ناشي از خواب (FOSQ) صورت گرفت. يافته ها : 6/33 درصد شركت كنندگان خواب آلود بودند. از نظر فعاليت فيزيكي، 6/72 درصد بي تحرك بودند. در بررسي ارتباط فعاليت فيزيكي با خواب آلودگي تفاوت معني دار آماري وجود نداشت. از نظر برآيندهاي عملكردي ناشي از خواب، 7/57 درصد نمونه ها نمره بالاتر يا مساوي 67 داشتند. در بررسي ارتباط برآيندهاي عملكردي با خواب آلودگي تفاوت معني دار آماري وجود داشت(001/0P< ). بحث و نتيجه گيري: علیرغم اینکه اكثريت نمونه هاي مورد پژوهش خواب آلود نبودند اما، ميانگين نمره برآيندهاي عملكردي در گروه غير خواب آلود بالاتر بود. بر این اساس می¬توان نتیجه گرفت که خواب آلودگي بر كاهش برآيندهاي عملكردي تاثیر گذار بوده و افراد خواب آلود برآيند عملكردي پايين تري دارند. برآيند عملكردي پايين سبك زندگي و شيوه كنترل بيماري را در بيماران تحت تاثیر قرار مي دهد. در این مطالعه اگر چه خواب آلودگي با فعاليت فيزيكي افراد مورد مطالعه ارتباط معني داري نداشت، اما فعاليت فيزيكي و ورزش بخش مهمي از زندگي افراد را تشكيل مي دهد كه ممكن است تحت تاثير خواب آلودگي قرار بگيرد. بنابراين خواب آلودگي مانع مهمي براي تنظيم فعاليت فيزيكي روزانه به عنوان بخشي از سبك زندگي سالم مي باشد كه لزوم توجه بيشتر به مشكلات خواب و خواب آلودگي در بيماران مبتلا به ديابت آشكار مي گردد.

عنوان انگليسی

Relationship between sleepiness, physical activity, and functional outcomes in Iranian patients with type II diabetes

خلاصه انگلیسی

Abstract Introduction: Sleepiness refers to drowsiness, feelings or strong will to sleep, and decreased functional outcomes. This study was conducted to determine the relationship between sleepiness, physical activity, and functional outcomes of sleep in Iranian patients with type II diabetes. Materials & Methods: In this cross-sectional study 220 outpatients with type II diabetes were selected through a simple sampling method in 2010. Data collection measures included a demographic questionnaire, the Epworth Sleepiness Scale, and the Functional Outcomes of Sleep Questionnaire. Physical activity was based on mean self-reported minutes walked per week; the American Diabetes Association's recommendation of 150 minutes activity per week was used to dichotomize participants as sedentary or active. Results : A total of 33.6 % of participants were sleepy. For physical activity, 72.6 % had a sedentary lifestyle. There was no significant relationship between physical activity and sleepiness. 57.7 % of subjects had functional outcomes of sleepiness scores greater or equal to 67. There was seen significant difference (p < 0.001) between functional outcomes and sleepiness. conclusion: Although the majority of subjects were not sleepy. The mean score of functional outcomes in the non-sleepy group were higher than the sleepy group. It can be concluded that sleepiness is effective in decreasing functional outcomes. Although there is no significant correlation between sleepiness and physical activity; physical activity and exercise share an important part of peoples’ lives that can be affected by sleepiness. Sleepiness is considered as a major barrier in executing daily activities in patients with diabetes type II

Document Downloads