علل موثر بر بازگشت به اعتياد در بيماران مراجعه کننده به مراکز ترک اعتياد خود معرف وابسته به بهزيستی تهران،1379

خلاصه فارسی

زمينه و هدف : تشکيل مراکز خود معرف ترک اعتياد وابسته به بهزيستی در کشور ايران يکی از اقدامات انجام شده در بر خورد با معضل اعتياد می باشد. با توجه به آمارهای بالای عود مجدد در مراجعين به مراکز خود معرف ترک اعتياد که رقمی معادل 80% افراد بوده است مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل موثر در بازگشت مجدد به اعتياد در بيماران مراجعه کننده به مراکز خود معرف وابسته به بهزيستی تهران انجام گرفت. روش کار : مطالعه از نوع مورد- شاهدی بوده وابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه می باشد . جمعيت مورد مطالعه کليه معتادان مراجعه کننده به مراکز درمانی شهيد ملت دوست و شهيد فاميلی تهران در سال 1379 می باشد. معيارهای ورود به مطالعه در گروه مورد سابقه آخرين ترک در بهزيستی تهران بر اساس پرونده بيمار و مصرف مواد مخدر در حال حاضر بوده و در گروه شاهد معيار ورود به مطالعه شامل سابقه ترک مواد مخدر در بهزيستی تهران با حداقل فاصله زمانی 4 ماه و عدم مصرف مواد مخدر در مدت زمان بعد از ترک اعتياد تا زمان مطالعه می باشد. يافته ها : ميانگين سنی گروه مورد 35/99 و گروه شاهد 35/09 سال بود. از نظر توزيع سنی 98/59% افراد گروه مورد و در گروه شاهد 100% موارد مرد بودند. 88/7% گروه مورد و 97/2% گروه شاهد متولد شهر بودند. از نظر شغلی 8/40% افراد گروه مورد و 4/19% گروه شاهد بيکار بودند. 52/1% افراد گروه مورد و 61/1% گروه شاهد با همسرشان زندگی می کردند. در هردو گروه شايعترين ماده مخدر مصرفی ترياک بود. در بررسی ارتباط بين متغيرهای مورد بررسی با عود مجدد اعتياد از طريق رگرسيون لجستيک ، شغل عامل مهمي درعود اعتياد نبود و مدت زمان پاک بودن (عدم مصرف ) اثر کاهشی بر عود داشت که اين اثر از نظر آماری معنی دار بود (p=/001) و با افزايش يکماه به طول مدت پاک بودن شانس عود 0/98% کاهش می يافت. نتيجه گيری : با توجه به اينكه 80% افراد مراجعه كننده در 6 ماه اول دچار عود اعتياد شده اند بنابراين بايستي فعاليت هاي پيشگيرانه در جهت گذراندن اين دوره بحراني تقويت گردد.

عنوان انگليسی

Factors Affecting the Relapse among the Patients Referring Voluntarily to Addiction-abandoning Centers, 2000

خلاصه انگلیسی

Background and objectives: Establishing centers to stop addiction in our country is one of the measures taken to confront this problem. Unfortunately, it has been shown that about 80% of the addicted people who refer to these centers relapse. The present study set out to investigate the possible causes of this problem. Methods: This is a case control study in which a questionnaire was used to collect the required data. The subjects were all addicted people who referred to Shahid Mellat Doust and Shahid Family treatment centers in 2000. The criterions for entering the study in case group were the last record of the addicted person's abandonment in Tehran's welfare center ( based on the patients' records) and using narcotics at the present time. The control group subjects, on the other hand, had abandoned using narcotics at least four months before and had never used any substance so far. Results: The mean age for case group was 35.99 and that of the control group was 35.09. Regarding the age distribution 98.59% of the case group and 100% of the control group were men. 88.7% of the case group and 97.2% of the control group were urban residents. Considering the job, 40.8% of the case group and 19.4% of the control group were unemployed. 52.1% of the case group and 61.6% of control group were living with their spouses. Opium was the most commoly used narcotics in both groups. In studying the relationship between the variables under study through logistic regression the job was not a main factor in the relapse. The duration of time being away from addiction had a deductive effect on the relapse, and this effect was statistically meaningful (p=0.001). Adding one month's time to the period of being clear (not using the narcotics) caused 98% deduction in returning to narcotics. Conclusion: Because 80% of the patients who referred to the related centers began using narcotics again during the first 6 months after abandoning, it is necessary to improve the preventive measures to help the patients pass this critical period.

Document Downloads