مقایسه تاثیرات ترکیب درمانی اریترومایسین و ایزوترتینوئین با دوز پایین با اریتروما یسین و فلوتامید با دوز پایین در آکنه شدید خانم ها

خلاصه فارسی

مقدمه: آکنه التهاب مزمن واحدهای پیلوسباسه است. آکنه در درصد قابل توجهی از بیماران منجر به اسکار و عوارض شدید روحی و روانی می شود. تاثیرات درمانی با آنتی بیوتیک های خوراکی متفاوت است. در افراد جوان با تولید چربی زیاد در پوست، کارائی آنتی بیوتیک ها کم است. هدف این مطالعه مقایسه تاثیرات توام اریترومایسین و ایزوترتینوئین با دوز پائین خوراکی با اریترومایسین و فلوتامید با دوز پائین درخانم های با آکنه نوع شدید است. مواد وروشها:در یک مطالعه کارآزمایی بالینی و تصادفی شده تعداد 80 نفر خانم با آکنه نوع شدید در دو گروه وارد مطالعه شدند. گروه اول روزانه 800 میلی گرم اریترومایسین در دو دوز منقسم توام با ایزوترتینوئین خوراکی 20 میلی گرم دو روز در میان (یک روز برداشت دارو و دو روز استراحت) و گروه دوم روزانه 800 میلی گرم اریترومایسین در دو دوز منقسم توام با فلوتامید خوراکی روزانه 5/62 میلی گرم دریافت کردند. طول دوره مطالعه دو ماه بود. بیماران قبل از شروع درمان وانتهای درمان تحت آزمایش تست های کبدی در هر دو گروه و آزمایشات چربی خون در گروه ایزوترتینوئین قرار گرفتند. ارزیابی درمان با سرشماری ضایعات، محاسبه اندکس شدت آکنه بود. یافته ها:در مطالعه حاضر تعداد 40 نفر در هر گروه وارد مطالعه شدند .در گروه فلوتامید تعداد 29 نفر و در گروه ایزوترتینوئین تعداد 32 نفر مطالعه را به اتمام رساندند. میانگین درجه آکنه در گروه فلوتامید در شروع مطالعه بر اساس سیستم GAGS8/0±1/35 و در انتهای درمان به 5/1±5/17 کاهش یافت. این میزان در گروه ایزوترتینوئین در شروع مطالعه 8/0±6/34 ودر انتهای مطالعه 7/1±3/19 کاهش یافت. این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (43/0=p). میانگین اندیکس شدت آکنه در شروع درمان در گروه فلوتامید 15±9/195 و در انتهای درمان به 8/5±8/52 کاهش یافت و میانگین در انتهای درمان به میزان 1/143 ( 04/73% ) عدد کاهش داشت. میانگین اندیکس شدت آکنه در شروع درمان در گروه ایزوترتینوئین 7/19±8/247 و در انتهای درمان به 5/12±3/76 کاهش یافت و میانگین در انتهای درمان به میزان 5/171 (2/69درصد ) عدد کاهش داشت. این اختلاف کاهش در دو گروه از نظر اماری معنی دار نبود (15/0=p). نتیجه گیری:تاثیرات درمانی در هر دو گروه (توام ایزوترتینوئین خوراکی با اریترومایسین و فلوتامید خوراکی با اریترومایسین) در آکنه نوع شدید بسیار قابل قبول بوده و می توان این روش توام درمانی را جایگزین بهتری نسبت به درمان های دوزهای بالای تک درمانی ایزوترتینو ئین خوراکی و فلوتامید خوراکی مطرح کرد.

عنوان انگليسی

Comparison of the Therapeutic Efficacy of Erythromycin and Low Dose Isotretinoin by Erythromycin and Low Dose Flutamide for Women with Severe Acne

خلاصه انگلیسی

Introduction: Acne vulgaris is a chronic disease of Pilosebaseous units. In sever condition, it may seriously affect skin and causes dermatological and psychological problems. The efficacy has been different by treatment of oral Antibiotics and in younger patients due to production of high fat in skin, the efficacy of Antibiotics becomes lower. This study aimed to evaluate the combined efficacy of Erythromycin and low-dose Isotretinoin by Erythromycin and low-dose Flutamide in the treatment of severe acne in women. Material & Methods: In a randomized clinical trial 80 women with severe acne were studied in two groups. In the first group, Erythromycin was administered, 800 mg per 12 hours combined with Isotretinoin 20mg in two alternate days (administration in one day and two days of off) and the second group was given Erythromycin, 800 mg per 12 hours combined with Flutamide 62.5 mg daily for 2 months. Subjects were assessed LFT and Lipid profile two times during study period; before treatment and after two months. Treatment evaluation was conducted by ASI. Findings: A number of 40 subjects were recruited in each group of this study. In the group of Flutamide 29 subjects and in the group of Isotretinoin 32 subjects completed the study. Average rate of Acne based on GAGS in the beginning of study in Flutamide group was 35/1± 0/8 and at the end of treatment was reduced to 1.5 ± 17.5. This rate in group of Isotretinoin was34/6± 0/8 in the beginning of study and was reduced to 19.3 ± 1.7 at the end of study. There was not statistically significant difference (p=0.43). ASI in the beginning of treatment in Flutamide group was 195.9 ± 15 and at the end of treatment was reduced to 52/8±5/8 and the average was reduced to 73.4 (143.1) at the end of treatment. ASI in the beginning of treatment in Isotretinoin group was 247.8 ± 19.7 and at the end of treatment was reduced to 76.3 ±12.5 and the average was reduced to 171.5 (69.2%) at the end of treatment.There was not statistically significant difference (P=0.15). Conclusion: This study revealed that the efficacy of treatment in both groups (combined administration of Oral Flutamide with Oral Erythromycin and Oral Isotretinoin with Oral Erythromycin) in severe acne is significantly acceptable and therefore, this combined method can be a suitable substitute for high dose single treatments of Oral Flutimade and Oral Isotretinoin.

Document Downloads