تعیین توزیع نانوذرات پلیمری فلورسنت در بدن موش با استفاده از روش تصویرگیری درون تن

خلاصه فارسی

اهداف: نانوذرات زیست تخریب پذیر و زیست سازگار پلیمری پلی کاپرولاکتون-فومارات در مطالعه قبلی ما تهیه شدند. در این تحقیق، تعیین توزیع زیستی (درون تنی) این نانوذرات مورد هدف بوده است. روش ها: سه وزن ملکولی مختلف از کوپلیمر مذکور (PCLF) سنتز شدند شامل 530، 1250 و 200 گرم بر مول. نانوذرات از این پلیمر ها تهیه شدند و سپس عامل فلورسنت (DiR) در نانوذرات لود شد. ساسپنشن نانوذرات حاصل به موش تزریق وریدی شد. سپس موش بیهوش گردید و در داخل دستگاه In vivo imaging قرار داده شد. نتایج: نانوذرات حاصل به شکل کروی بودند و میانگین سایز آنها 225 نانومتر بود و پتانسیل زتای آنها 40- میلی ولت بود. تصاویر نشان دادند که حداکثر سیگنال های فلورسنت تابیده شده از نانوذرات فلورسنت، به ترتیب در کبد، طحال و سایر اندام های لنفاوی موش بودند. در حالیکه سیگنال های محلول کنترل (محلول DiR) در تمام بدن موش دیده شد و برای محلول کنترل منفی (بافر) اصلا سیگنالی دیده نشد. نتیجه گیری: نانوذرات PCLF به اندام های لنفاوی موش، هدف گیری شدند به ترتیب شامل کبد، طحال و گره های لنفاوی. این نانوذرات به مدت دو روز در داخل گره های لنفاوی موش، محبوس شدند. این پدیده به علت هایدروفوب بودن نانوذرات بود. مدت زمان توقف لنفاوی نانوذرات 1250 و 2000 بیشتر از 530 بود. این پیده نیز مربوط به دو ویژگی سایز نانوذرات و هایدروفوبیسیتی نانوذرات بود. این مطالعه، استفاده از نانوذرات PCLF را برای درمان سرطان لنفوم و سایر بیماری های مربوط به سیستم لنفاوی، پیشنهاد می نماید. در این زمینه، نانوذرات PCLF 1250 و 2000 کارایی بیشتری دارند.

عنوان انگليسی

Biodistribution of fluorescent polymeric nanoparticles using in-vivo imaging method

خلاصه انگلیسی

Background and purpose of the study: Nanoparticles (NPs) of biodegradable and bicompatible poly (caprolactone-fumarate) (PCLF) were prepared in our previous work. In this study, evaluation of the NPs biodistribution was aimed. Methods: Three different molecular weights (MWs) of PCLF (named as PCLF530, 1250 and 2000) were synthesized. Nanoparticles were made from the PCHFs and were loaded with a fluorescent agent, DiR. The resulted NPs were intravenously injected to mice. Then the mice were anesthetized and placed in an in-vivo imaging set. Results: Resulted NPs were spherical and had an average diameter of 225 nm with a zeta potential of -40 mV. In vivo images showed intense fluorescent signals of DiR-loaded NPs, in liver, spleen and other lymphatic tissues of the mice, respectively. Signals of DiR solution (control) were observed all over the mice body. Empty NPs showed no signals. Conclusion: PCLF NPs were targeted to the lymphatic organs of mice body, including liver, spleen and lymph nodes, respectively. The NPs were retained in lymph nodes for about two days. Such a phenomenon was attributed to the hydrophobicity of the PCLF. The lymphatic residence times of NPs of PCLF1250 and 2000 were more than NPs of PCLF530. The latter finding was attributed to the NPs size and hydrophobicity. We suggest the PCLF NPs to be used for targeted therapy in lymphoma or other lymphatic system disorders. In this order, NPs of PCLF1250 and NPs of PCLF2000 can be more effective.

Document Downloads