title

مقایسه‏ نسبت بین آلبومین و کراتینین ادرار در بیماران با سرگیجه‏ مرکزی عروقی و سرگیجه‏ محیطی

فتاح زاده اردلانی, قاسم ، قریشی, اسماعیل ، عبدالرحیمی, زهره (1394) مقایسه‏ نسبت بین آلبومین و کراتینین ادرار در بیماران با سرگیجه‏ مرکزی عروقی و سرگیجه‏ محیطی. دکتری حرفه ای (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.

متن کامل






[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
268kB
[img]
پیش نمایش
متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
26kB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

1MB
[img] متنی - گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه

1MB
[img] سایر (spss) - فایل ضمیمه
محدود به فقط پرسنل سامانه

2kB

آدرس اینترنتی رسمی : http://lib.arums.ac.ir

خلاصه فارسی

مقدمه: سرگیجه یکی از علایم سکته‏های مغزی می‏باشد. سرگیجه‏های سیستم خلفی می‏تواند سرگیجه‏ی محیطی را تقلید کند. در فردی که با سرگیجه مراجعه کرده است و فاقد علایم نورولوژیکی می‏باشد با شرح حال و معاینه نمی‏توان به صورت صد در صد سرگیجه‏ی محیطی را از مرکزی افتراق داد. بنابراین اولین قدم در چنین بیماری تشخیص و افتراق به موقع سرگیجه‏ی مرکزی از محیطی است.در صورتی که نسبت آلبومین به کراتینین ادرار در بیماران با سرگیجه‏ی مرکزی و محیطی تفاوت داشته باشد می‏توان از این نتیجه جهت افتراق سرگیجه‏ی مرکزی از محیطی استفاده کرد. مواد و روش‏ها: در این مطالعه تمام افرادی که با تشخیص سرگیجه به درمانگاه یا اورژانس بیمارستان علوی مراجعه کرده بودند وارد مطالعه شدند. حجم نمونه تقریبی 60 بیمار به صورت 30 بیمار سرگیجه‏ی مرکزی و 30 بیمار سرگیجه‏ی محیطی و مدت انجام طرح نیز به مدت یک سال بود. پس از انتخاب بیماران، اطلاعات آن‏ها از جمله سن، جنس، سوابق پزشکی ذکر شده توسط مصاحبه‏ی حضوری اخذ ‏گردید سپس نمونه‏ی ادرار صبحگاهی بیماران از نظر آلبومین و کراتینین ادرار جهت آنالیز به آزمایشگاه فرستاده شد و با توجه به اینکه رنج نرمال نسبت آلبومین به کراتینین ادرار کمتر از 30 میلی‏گرم بر گرم می‏باشد این نسبت با استفاده از یافته‏های آزمایشگاهی شدت‏بندی شده و سپس اطلاعات بیماران پس از از جمع آوری آنالیز گردید. یافته‏ها: 65 درصد از افراد مورد بررسی زن و 35 درصد مرد بودند. ميانگين سنی گروه سرگیجه مرکزی 94/10±23/57 سال و گروه سرگیجه محیطی 52/12±97/52 سال بود. میانگین سطح آلبومین به کراتینین در بیماران مبتلا به سرگیجه مرکزی به طور معناداری بیشتر از بیماران مبتلا به سرگیجه محیطی بود (53/126 در مقابل 7/38 میلی‏گرم‏بر‏گرم و 01/0P<)؛ این اختلاف هم در مردان دو گروه نسبت به یکدیگر معنادار بود (0498/0 P=) و هم در زنان (003/0P=)؛ همچنین، این اختلاف در گرو‏ه‏های سنی بالاتر از 60 سال در بین دو گروه معنادار بود (05/0P<) ولی در گروه‏های سنی کمتر از 60 سال در بین دو گروه معنادار نبود (05/0 P>). نتیجه‏گیری: با توجه به یافته‏های این مطالعه که نشان داد میانگین سطح آلبومین به کراتینین در بیماران مبتلا به سرگیجه‏ی مرکزی به طور چشمگیری بیشتر از بیماران مبتلا به سرگیجه محیطی بود، این طور به نظر می‏رسد که بتوان با استفاده از نسبت آلبومین به کراتینین ادرار و با انجام یک آزمایش کم‏هزینه، روشی به منظور افتراق سرگیجه‏ی مرکزی از سرگیجه محیطی ارائه داد. البته تعمیم این یافته نیازمند انجام مطالعات بیشتر است.

عنوان انگليسی

The Comprasion Of Relationship Between Urinary Albumin And Creatinine In Patients with vascular Central vertigo And Peripheral Vertigo

خلاصه انگلیسی

Introduction: Vertigo is a symptom of ischemic stroke. In vertigos without neurological symptoms, central vertigo cannot be definitively differentiated from peripheral vertigo by history and physical examination. So the first step in such a situation is early differentiation of central vertigo from peripheral one. If the albumin to creatinine ratio of urine be different in patients with central and peripheral vertigos, this result can be used to differentiate between central and peripheral vertigos. Materials and Methods: In this study, 60 patients (30 patients with central and 30 patients with peripheral vertigo) were studied. Their information including age, sex, and medical records were obtained by face to face interview. Patient's morning urine sample were sent to the laboratory for analysis in terms of albumin to creatinine ratio. Patients information were analyzed by SPSS v.16 after collection. Results: 65% of patients were female and 35% male. The mean age of central vertigo was 57.23±10.94 and peripheral vertigo was 52.97±12.52 years. The mean of albumin to creatinine level was significantly higher in patients with central vertigo compared to patients with peripheral vertigo (126.53 versus 38.7 mg/g; P<0.001). This difference was significant between men (P = 0.0498) and women (P = 0.003) of both groups. Also, it was significant between 60 to 79 year-old age group, but it was not significant between 30-59 year-old age group. Conclusion: According to the findings which showed that the average level of albumin to creatinine in patients with central vertigo was significantly higher than patients with peripheral vertigo, It seems that can use urine albumin to creatinine ratio, as a low-cost test, in order to differentiate central vertigo from peripheral one. The generalizability of these findings requires further study.

نوع سند :پایان نامه (دکتری حرفه ای )
زبان سند : فارسی
استاد راهنما :قاسم فتاح زاده اردلانی
استاد مشاور :اسماعیل قریشی
دانشجو :زهره عبدالرحیمی
ضریب تاثیر و نمایه مجلات:شماره پایان نامه : 536 - پایان نامه دکتری حرفه ای پزشکی
کلیدواژه ها (فارسی):سرگیجه ‏ی مرکزی، سرگیجه‏ ی محیطی، میکروآلبومینوری، سکته‏ سیستم شریانی خلفی
کلیدواژه ها (انگلیسی):Central vertigo، peripheral vertigo، microalbuminoria، posterior circulation ischemic stroke.
موضوعات :WL سیستم عصبی
بخش های دانشگاهی :دانشكده پزشكي > واحد پژوهش > پايان نامه هاي دفاع شده
دانشكده پزشكي > گروه پوست ، روانپزشکی و نورولوژی
کد شناسایی :6962
ارائه شده توسط : آقای فرهاد خدایی
ارائه شده در تاریخ :12 مهر 1394 06:10
آخرین تغییر :15 اردبهشت 1399 09:19

فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد

Document Downloads

More statistics for this item...