مقايسه اثرات رمي فنتانيل و آلفنتانيل بر پاسخهاي قلبي عروقي به القاء بيهوشي و لوله‌گذاري تراشه در افراد مسن

خلاصه فارسی

زمينه و هدف: لارنگوسكوپي و لوله گذاري تراشه مي تواند موجب پاسخهاي هموديناميك به شكل افزايش فشار خون و ضربان قلب و همينطور سبب بي نظمي ضربان قلب و ايسكمي ميوكارد گردد. اين تغييرات در افراد مسن می توانند تهديد کننده زندگی باشند. مطالعه حاضر به صورت كار آزمايي باليني جهت مقايسة اثرات دو داروي مخدر سريع الاثر آلفنتانيل و رمي فنتانيل بر پاسخ هاي هموديناميك به القاي بيهوشي و لوله گذاري تراشه در افراد مسن به انجام رسيد. روش کار: مطالعة حاضر به صورت كارآزمايي باليني دوسوكور بر روي 40 بيمار 65 سال و بالاتر که كانديد عمل جراحي كاتاراكت تحت بيهوشي عمومي بودند، انجام شد. بيماران به صورت تصادفي به دو گروه 20 نفره تقسيم شدند. در گروه اول، آلفنتانيل 10 ميكروگرم بر كيلوگرم و در گروه دوم رمي فنتانيل 5/0 ميكروگرم بر كيلوگرم قبل از القاي بيهوشي تزريق شد. هر دو گروه در روش بيهوشي به جز مخدرها يكسان بودند. در طي بيهوشي از انفوزيون آلفنتانيل 1 ميكروگرم بر كيلوگرم در دقيقه براي گروه اول و رمي فنتانيل 1/0 ميكروگرم بر كيلوگرم در دقيقه براي گروه دوم استفاده شد. تغييرات هموديناميك شامل ضربان قلب، فشار خون سيستولي، فشار خون دياستولي و فشار متوسط شرياني اندازه گيري و در هشت نوبت، قبل از القاي بيهوشي، بعد از تزريق داروها، بعد از لوله گذاري تراشه و در پنج نوبت در حين بيهوشي ثبت گردید. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي در نرم افزار آماري SPSS در قالب آزمونهاي آماري T ، مجذور كاي و آناليز واريانس تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها: بلافاصله پس از تزريق داروهاي مخدر، تمام متغيرهاي هموديناميك كاهش يافت. با اين وجود كاهش فشار خون دياستولي بطور معني داري در گروه رمي فنتانيل بيشتر از گروه آلفنتانيل بود (p<0/05) . پس از لارنگوسكوپي و لوله گذاري تراشه، تمام متغيرهاي هموديناميك دچار افزايش شدند و در طي كمتر از ده دقيقه به تدريج كاهش پيدا كردند. فشار خون سيستولي، فشار خون دياستولي و متوسط فشار شرياني اين کاهش بطور معني داري در گروه رمي فنتانيل بيشتر از گروه آلفنتانيل بود (p<0/05). اگر چه ضربان قلب در چند دقيقه پس از لوله گذاري كاهش يافت ولي اين كاهش در دو گروه اختلاف معني داري با هم نداشت (p>0/05). ميزان استفاده از داروي افدرين براي جبران افت شديد فشار خون در گروه رمي فنتانيل (11 بيمار) بطور معني داري بيشتر از گروه آلفنتانيل (4 بيمار) بود. (p<0/05). نتيجه گيری: با توجه به نتايج اين مطالعه، رمي فنتانيل بيشتر از آلفنتانيل تغييرات هموديناميك ناشي از لارنگوسكوپي و لوله گذاري تراشه را كاهش مي دهد. با اين وجود رمي فنتانيل در برخي موارد در طي بيهوشي منجر به افت فشار خون مي گردد. افزايش تعداد ضربان قلب پس از لارنگوسكوپي ولوله گذاري تراشه بين دو دارو تفاوت مهمي با هم نداشت.

عنوان انگليسی

Comparing the Effects of Remifentanil and Alfentanil on the Cardiovascular Responses to the Induction of Anesthesia and Tracheal Intubation in Elderly Patients

خلاصه انگلیسی

Background and Objectives: Laryngoscopy and tracheal intubation could lead to hemodynamic responses in the form of hypertension and tachycardia as well as arrhythmia and myocardial ischemia. These alterations can be life-threatening particularly in elderly people. This clinical trial compared the effects of two rapid-onset narcotics, Alfentanil and Remifentanil, on the hemodynamic responses to the induction and tracheal intubation in elderly patients. Methods: This double-blind clinical trial was conducted on 40 subjects aged 65 and above. They were candidates of cataract surgery under general anesthesia. The patients were randomly allocated to two groups of 20. The first group, was given Alfentanil 10 mg/kg and for second group Remifentanil 0.5mg/kg was injected prior to the induction of anesthesia. Both groups were similiar in the method of anesthesia except in narcotics. The first group was infused with Alfentanil 1 mg/kg/min and Remifentanil 0.1 mg/kg/min was used for the second group. Hemodynamic variations including heart rate, systolic, diastolic and mean arterial blood pressure were measured and recorded eight times (before induction, aften injection, after intubation and five times during anesthesia). Data were analyzed with SPSS software using descriptive and analytical statistics such as T-test, Chi squre and ANOVA. Results: Immediately after injection of narcotic drugs, all hemodynamic variants decreased. Howerver, diastolic blood pressure in Remifentantil group was significantly more than Alfentanil group (P< 0.05). After laryngoscopy and tracheal intubation all hemodynamic variants increased and slowly decreased in less than 10 minutes. Systolic, diastolic and mean arterial blood pressure decreased significantly more in remifentanil group than alfentanil group (P< 0.05). Although heart rate decreased during few minutes after intubation, there was not significant difference between two groups regarding this decrease (P> 0.05). Ephedrin was used to treat severe hypotention in those under Remifentanil (11 patients) more than those under Alfentanil (4 patients) (P< 0.05). Conclusions: According to the results of this study Remifentanil could prevent hemodynamic variation induced by laryngoscopy and treacheal intubation more than Alfentanil. However in some cases Remifentanil leads to hypotension during anesthesia. There is no important difference between two drugs in increasing heart rate after laryngoscopy and intubation.

Document Downloads