دوستکامی, حسین ، حسینیان, عدالت ، امانی, فیروز ، هژبری, سلیم (1386) بررسي و مقايسه نتايج تعبيه پيس ميکر موقت داخل وريدي به صورت Blind با تعبيه آن با راهنمايي اکوکارديوگرافي دوبعدي در بيماران بستري در بيمارستان بوعلي بين سالهاي 1378 الي 1384. دکتری حرفه ای (پایان نامه) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل.
متن کامل
![]() |
متنی
- گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
300kB |
![]() |
متنی
- گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه 1MB |
![]() |
متنی
- گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
93kB |
![]() |
متنی
- گزارش نهایی طرح تحقیقاتی/ پایان نامه
محدود به فقط پرسنل سامانه 1MB |
آدرس اینترنتی رسمی : http://lib.arums.ac.ir
خلاصه فارسی
مقدمه : هدف: در درمان اورژانسي بيماراني كه با برادي آريتميهاي شديد مراجعه ميكنند و از لحاظ هموديناميك ناپايدار باشند و به درمان دارويي جواب ندهند از پيسميكر موقت داخل وريدي استفاده ميشود. با توجه به عدم امكان استفاده از فلوروسكوپي در همة مراكز و در موارد اورژانس، در مركز ما جهت تعبيه پيسميكر موقت داخل وريدي از دو روش کور و با راهنمايي اكوكارديوگرافي دو بعدي استفاده ميشود. هدف از اين مطالعه مقايسه اين دو روش در تعبيه پيسميكر موقت داخل وريدي ميباشد. روش تحقيق : اين تحقيق يك مطالعه مقطعي ميباشد. در طي تحقيق بيماراني كه با انديكاسيونهاي مختلف نياز به تعبيه پيسميكر موقت داشتند وارد مطالعه شده و براي آنها به وسيلة يكي از دو روش کور و 2DE ، پيسميكر موقت داخل وريدي تعبيه گرديد. نتايج دو روش باهم مقايسه گرديده و براي هر يك از دادهها ميانگين و انحراف معيار محاسبه شد و t-test براي محاسبة ميانگينها استفاده شد و در تمامي آنها احتمال خطاي كمتر از 05/0 درصد معنيدار تلقي گرديد. نتايج : 30 بيمار داراي انديكاسيون تعبيه پيسميكر در اين طرح بررسي شدند كه از بين اينها 6/46% به صورت کور و 3/53% به روش 2DE پيسميكر گذاري گرديدند. مدت زمان تعبيه پيسميكر موقت به روش 2DE حدود 9/4 ± 2/16 دقيقه و به روش کور 1/11± 5/29 دقيقه بوده و در t-test ارتباط معنيدار بود (001/0= p). در اين بررسي شايعترين عارضة TPM، PVC بود كه 5/38% در گروه کور و 6/17% در گروه 2DE ديده شد. همچنين درصد بيماران بدون عارضه در گروه کور 5/38 درصد و در گروه 2DE 8/58 درصد بود كه براساس آزمون كايدو اين اختلاف معنيدار نبود. ميزان فوت در بيماران گروه 2DE 8/11 درصد و در بيماران گروه کور 1/23 درصد بود. هر چند كه اين اختلاف در ميزان فوت در دو گروه مشهود بود ولي از لحاظ آماري معنيدار نبود. نتيجهگيري : با توجه به يافتههاي فوق، در مورد مدت زمان تعبيه پيسميكر موقت به روش 2DE نسبت به روش کور اختلاف آماري معنيداري وجود داشت. در ساير موارد نيز شواهد به نفع تعبيه پيسميكر موقت تحت گايد اكوكارديوگرافي بود. بنابراين روش 2DE به عنوان روش جايگزين فلوروسكوپي پيشنهاد ميگردد.
عنوان انگليسی
Evaluation and comparison of inserting temporary transvenous pacemaker using blind method and 2dimentional echocardiographic guide in hospitalized patients in Ardabil Bu-Ali hospital during 1378-1384
خلاصه انگلیسی
Introduction: Temporary transvenous pacemakers are used in urgent management of patients with severe bradyarrythmia and unstable hemodynamic state and not responded to drug therapy. Because fluoroscopy is not available in all our centers and in urgent situations, in our center we use 2methods for inserting temporary transvenous pacemaker, blind and with two-dimentional echocardiographic guide. The goal of this study is to compare these two methods in inserting temporary transvenous pacemaker. Materials & Methods: This study is a cross - sectional study. During this study all the patients who required temporary pacemaker entered the study and inserted temporary transvenous pacemaker with one of the methods blind or 2DE for them. The results of two methods compare with each other and for each data average and standard deviation calculated and t-test used for calculation of average and in all of them probable bias below 0.05 % were demonstrate meaningfull. Results: 30 patients with indication of inserting pacemaker surveyed in this study which pacemaker used for 46.6 % and 53.3 % of them by using blind and 2DE methods, respectively. Duration for inserting temporary pacemaker for 2DE method was about 16.2±4.9 minutes and for blind method was 29.5±11.1 minutes and in t-test was meaningfull (p= 0.001). In this study the most common complication of TPM was PVC that was seen 38.5 % in blind group and 17.6 % in 2DE group. Also the percentage of patients with no complication was 38.5 % for blind and 58.8 % in 2DE group and they weren’t meaningfull in k2-test. Death ratio was 11.8 % in 2DE group and 23.1 % in blind group. However, this difference in death ratio was seen in two groups but was not statistically meaningfull. Conclusion: Depend of above findings, significant statistical differences was between the duration for inserting temporary pacemaker in 2DE method comparing with blind method. On the other hand, inserting temporary pacemaker with echocardiographic guide also had benefits comparing with the other method. So 2DE method suggested to be the replacement of fluoroscopy.
نوع سند : | پایان نامه (دکتری حرفه ای ) |
---|---|
زبان سند : | فارسی |
استاد راهنما : | حسین دوستکامی |
استاد مشاور : | عدالت حسینیان |
استاد مشاور : | فیروز امانی |
نگارنده: | سلیم هژبری |
ضریب تاثیر و نمایه مجلات: | شماره پایان نامه : 0247 |
کلیدواژه ها (فارسی): | برادي آريتمي ، پيسميكر موقت داخل وريدي ، اكوكارديوگرافي |
کلیدواژه ها (انگلیسی): | Bradyarrythmia - Temporary transvenous pacemaker - Echocardiography |
موضوعات : | WG سیستم قلب و عروق |
بخش های دانشگاهی : | دانشكده پزشكي > واحد پژوهش > پايان نامه هاي دفاع شده دانشكده پزشكي > گروه داخلی ، قلب ، عفونی دانشكده پزشكي > گروه علوم پایه > بخش آمار حياتي |
کد شناسایی : | 74 |
ارائه شده توسط : | خانم صغری گلمغانی |
ارائه شده در تاریخ : | 06 مهر 1388 07:29 |
آخرین تغییر : | 30 اردبهشت 1399 10:12 |
فقط پرسنل کتابخانه صفحه کنترل اسناد