تاثیر پیگیری بر میزان کنترل فشارخون در بیماران مبتلا به پرفشاری خون

خلاصه فارسی

زمینه و هدف: تبعيت مبتلايان از رژيم درماني جهت دستيابي به كنترل فشارخون همواره امري چالش برانگيز بوده است و از طرفي سيستم هاي حمايتي ناكافي، برنامه ريزي غير موثر پيگيري بيماران، ناتواني بيمار در انجام اقدامات درماني در زمان عود بيماري، عدم رعايت و پيگيري رژيم غذايي و دارويي، ترخيص بدون برنامه ريزي و كمبود آگاهي نسبت به عوامل خطر بيماري و رژيم درماني، همه از عوامل قابل كنترلي هستند كه سبب بستري مجدد بيماران مبتلا به پرفشاري خون مي گردند. مطالعه حاضر به منظور تعیین تاثیر پیگیری بر کنترل فشارخون بیماران با پرفشاری خون انجام شده است. روش کار: در این مطالعه مداخله ای، بیماران هیپرتانسیو مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان به طور تصادفی در دو گروه مورد (100 نفر) و شاهد (100 نفر) قرار گرفتند. پس از جمع آوری اطلاعات اولیه در بیماران گروه مورد با مراجعه به منازل در ماه اول، دوم و سوم در خصوص نقش تغذیه و تحرک، مصرف منظم دارو جهت کنترل فشارخون آموزش داده شد. سپس مجددا فشار خون بیماران در دو گروه کنترل و میانگین فشارخون مقایسه گردید. اطلاعات به دست آمده وارد نرم افزار آماری SPSS شد و با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي (با آزمون هاي مجذور كاي و تي) تجزيه و تحليل شد. يافته ها: 4/55% بیماران مورد و 3/54% بيماران گروه شاهد سابقه فامیلی پر فشاری خون داشتند. میانگین BMI (Body Mass Index) قبل از مداخله در گروه مورد و شاهد به ترتیب56/5±8/26 ، 66/14 ± 04/28 و بعد از مداخله به ترتیب 38/5± 96/25، 29/14 ± 61/27 بود. قبل از اجرای برنامه پیگیری 13/39% گروه مورد و 87/35% گروه شاهد سابقه مصرف منظم دارو داشتند که بعد از پیگیری به ترتیب 6/44% و 4/42% شده بود. پس از اجرا برنامه پیگیری 83/22% گروه مورد و 39/17% گروه شاهد در عرض سه ماه یک بار به اورژانس یا مطب پزشکان مراجعه کرده بودند. میانگین فشارخون سیستولیک دو گروه مورد و شاهد پس از اجرای برنامه مداخله به ترتیب ± 133 و ±153 میلی متر جیوه بوده و این اختلاف از لحاظ آماری نیز معنی دار بود (001/0>p). بعد از اجرای پیگیری میزان کنترل فشارخون سیستولیک در گروه مورد 8/59% و در شاهد 9/35% بود و این تفاوت معنی دار بود (001/0>p). نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد پس از اجرای برنامه آموزش و پیگیری در گروه مورد کنترل فشارخون بهتر از گروه شاهد بود بنابراين پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی بیماران و پیگیری و بازدید از منزل به عنوان یک روش موثر در مراقبت های بهداشتی و درمانی بیماران هیپرتانسیو به کار گرفته شود.

عنوان انگليسی

The Effect of Follow up on Blood Pressure Control in Hypertensive Patients

خلاصه انگلیسی

Background & Objectives: Controlling diet to regulate blood pressure in hypertensive patients has always been a challenging issue. On the other hand, insufficient supporting systems, non efficient follow-up programs, patients inability to do treatment measures in relapsing period, insufficient following of diet and drug taking, unplanned discharge and poor knowledge of risk factors are among controllable factor that lead to the readmission of the patients. The aim of this study is determining the effect of follow up on blood pressure control in hypertentive patients. Methods: In this interventional study, hypertensive patients referring to emergency ward were randomly divided into two case groups (100 patients) and two control groups (100 patients). After collecting data, case group patients were trained in their homes about the role of nutrition, mobility and regular drug use in blood pressure control for 3 months. Then, blood pressure in case and control groups was controlled and mean blood pressure was compared. The collected data were analyzed by SPSS software using descriptive and analytical statistics. Result: 55.4 % of the case and 54.3% controls had family history of blood pressure. Before intervention mean BMI in case and control group was 26.8±5.56 and 28.04±14.66 and after intervention it was 25.96±5.38 and 27.61±14.29 respectively. Before follow up program was implemented, 39.13% of the cases and 35.87% of the controls had regular drug use history. After follow-up this rose to 44.6% and 42.4% respectively. After follow-up program 22.83% of the cases and 17.39% of the controls had referred to emergency ward or a physician once in 3 months. After intervention program, mean systolic blood pressure in cases and controls were 133 and 153 mmHg respectively and this difference was statistically meaningful (P<0.001). After follow-up, systolic blood pressure control in case and control groups was 59.8% and 35.9% respectively and this difference was meaningful (P<0.001). Conclusion: Results showed that after training program and home follow-up, blood pressure and weight control were more in case group, than control group, Therefore, we suggest that patient training programs and follow up and home follow-up be used as an effective way in hypertensive patients' health care and their treatment.

Document Downloads