اثر محافظتی عصاره ی هیدروالکلی گیاه بابونه ی گاوی بر میزان گلوکز خون موش های صحرایی مبتلا به آسیب کبدی القا شده توسط تتراکلرید کربن

خلاصه فارسی

سابقه و هدف: مطالعات سالهای اخیر نشان داده است که تزریق دوز بالای تتراکلرید کربن سبب آسیب شدید کبدی و در نتیجه اختلال در متابولیسم کبدی گلوکز و افزایش میزان گلوکزخون می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات محافظتی عصاره ی گیاه بابونه گاوی، بر میزان گلوکز خون در موش های صحرایی مبتلا به آسیب کبدی القا شده با تترا کلرید کربن می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد 30 موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه 6 تایی تقسیم شدند. به گروه های اول و دوم آب مقطر، به گروه های سوم، چهارم و پنجم به ترتیب دوزهای 40 ، 80 و 120 میلی گرم عصاره (به ازای هر کیلوگرم وزن موش)، به طور روزانه به مدت 2 هفته از طریق گاواژ تجویز شد. در روز چهاردهم به همه ی گروه ها به غیر از گروه اول، مقدار 2 میلی لیتر (به ازای هر کیلوگرم وزن موش) مخلوط تتراکلرید کربن و روغن زیتون (با نسبت های حجمی مساوی) به شکل داخل صفاقی تزریق شد. گروه اول به جای تتراکلرید کربن ، در روز 14 تنها روغن زیتون دریافت کرد. 48 ساعت پس از تزریق تتراکلرید کربن، سرم موش ها پس از بیهوشی و خونگیری جهت بررسی میزان قند خون جمع آوری شد. یافته ها: تزریق تتراکلرید کربن به شکل معنی داری سبب افزایش میزان گلوکز خون در موش های صحرایی نسبت به گروه کنترل شد(P<0.05). تجویز عصاره ی هیدروالکلی بابونه ی گاوی سبب کاهش معنی داریِ گلوکز خون درگروه های تحت درمان با عصاره، نسبت به گروه آسیب بدون درمان شد(P<0.05). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که پیش درمان با عصاره ی هیدرو الکلی گیاه بابونه ی گاوی، از افزایش شدید میزان گلوکز خون در موش های صحرایی مبتلا به آسیب کبدی القا شده با تتراکلرید کربن، تا حد زیادی جلوگیری می کند.

Document Downloads