دیدگاه پرستاران نسبت به ماهیت خشونت محل کار علیه پرستاران در مراکز آموزشی - درمانی تبریز

این آخرین ویرایش عنوان است.

خلاصه فارسی

چکیده مقدمه و اهداف: پرستاران با ارایه بیشترین خدمات مستقیم به بیماران نقش انکار ناپذیری در ارتقای کیفیت مراقبت و درمان دارند. در این میان خشونت محل کار منجر به افزايش خطاهای پزشکی، كاهش كيفيت مراقبت های پرستاری و همچنين نارضايتي شغلي پرستاران شده است اما این پدیده مهم قلمداد نشده و اقدامات ضد خشونت مناسبی صورت نگرفته است. هدف این مطالعه بررسی دیدگاه پرستاران نسبت به ماهیت خشونت محل کار علیه آنان بود. روش مطالعه: این پژوهش توصیفی در مراکز آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. جامعه پژوهش تمام پرستاران حاضر در زمان انجام مطالعه بودند که به روش در دسترس به عنوان نمونه مطالعه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه تعدیل شده سازمان بهداشت جهانی است که با ایجاد تغییراتی مورد استفاده قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS (ویرایش 17) و آمار توصیفی استفاده گردید. يافته های پژوهشی: پرستاران در طول یک سال گذشته 273 مورد خشونت محل‌كار را با شيوع بالا به ترتيب در انواع کلامي (66درصد)، فیزیکی (18درصد)، نژادی (11درصد) و جنسی (9درصد) گزارش نمودند. در كل، بيماران و همراهان آنها بيشترين گروه ايجاد كننده خشونت‌ محل كار بودند. عمده‌ترین عوامل مرتبط با بروز خشونت علیه پرستاران در دسترس بودن پرستاران، نبود انگيزه و رضايت شغلي در پرستاران و نگراني درباره سلامتي از طرف بيمار يا همراه بيمار بود. تقریبأ نیمی از پرستاران بیان نمودند که هیچ‌گونه اقدامات ضد‌خشونت در محل کار برای پیشگیری از خشونت انجام نشده است. نتيجه گيري: نتایج این پژوهش تأیید کننده شیوع بالای خشونت محل کار علیه پرستاران بود. به نظر مي رسد كه ترکیبی از ارتقاء مهارت های ارتباطی پرستاران، آموزش بيماران و همراهان آنها و پی گیری جدی تر موارد اعمال خشونت علیه پرستاران بتواند سبب کاهش موارد خشونت و بهبود کیفیت خدمات مراقبتی گردد.

ویرایش های موجود این سند

• دیدگاه پرستاران نسبت به ماهیت خشونت محل کار علیه پرستاران در مراکز آموزشی - درمانی تبریز. (deposited 25 آذر 1396 10:38) [Currently Displayed]

Document Downloads