بررسی تاثیر زمان جابجایی برکیفیت فشردن قفسه سینه توسط احیاگران حرفه ای و غیرحرفه ای

خلاصه فارسی

مقدمه: خستگی زودرس در احیای قلبی ریوی با فشردن مداوم قفسه سینه یکی از چالش های اصلی در احیای قلبی ریوی می باشد، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر زمان جابجایی بر کیفیت فشردن قفسه سینه توسط احیاگران حرفه ای و غیرحرفه ای انجام گردید. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی متقاطع می باشد که به مقایسه کیفیت فشردن قفسه سینه در دو گروه افراد حرفه ای و غیرحرفه ای در قالب 70 تیم دونفره به دو روش جابجایی در 1دقیقه و 2دقیقه پرداخته است. در این مطالعه از سه معیار "تعداد فشردن قفسه سینه در 1دقیقه"و"تعداد فشردن قفسه سینه با عمق کافی(حداقل 5 سانتیمتر)در 1دقیقه" و نیز"مجموع تعداد فشردن قفسه سینه با عمق کافی در پایان 16 دقیقه" بر روی مانکن احیاء استفاده شده است. نتایج: در پایان 8 سیکل 2 دقیقه ای در گروه حرفه ای تعداد فشردن قفسه سینه با عمق کافی در سناریوی 1 دقیقه 1964و در سناریوی 2 دقیقه 1790بار بود. درگروه غیرحرفه ای نیز تعداد فشردن قفسه سینه با عمق کافی در سناریوی 1دقیقه 1891و در سناریوی 2دقیقه 1614 بار بود. نتیجه گیری: با وجود سیر نزولی تعداد فشردن قفسه سینه با عمق کافی، احیاگران می توانند حداقل تعداد 120-100 بار فشردن قفسه سینه در هردقیقه را در طول 16 دقیقه حفظ نمایند. این موضوع نشان می دهد جابجایی احیاگران بعد از 1دقیقه می تواند تعداد فشردن قفسه سینه با عمق کافی را افزایش دهد و در هردو گروه حرفه ای و غیرحرفه ای این میزان بیشتربوده و از اهمیت بالایی نیزدرگروه غیرحرفه ای برخوردار است.

عنوان انگليسی

The Effect of Displacement Time on the Quality of Chest Compressions by the Professional and Non-professional Rescuers

خلاصه انگلیسی

Introduction: Early fatigue in cardio pulmonary resuscitation by continuous compression of the chest is one of the main challenges in cardiopulmonary resuscitation. The aim of this study was to determine the effect of shift time on the quality of compression of the chest by professional and non-professional rescuers. Methods: This is a cross-over experimental study, which compares the chest compression quality in two groups of professional and non-professional individuals in 70 teams of two people using two displacement methods in 1 minute and 2 minutes. In this study, three criteria were "chest compression in one minute" and "chest compression with sufficient depth (at least 5 centimeters) per minute" and "total chest compression with sufficient depth at the end of 16 minutes" on the manikin resuscitation was used. Results: At the end of 8 cycles of 2 minutes in the professional group, the chest compression was sufficiently deep in the 1-minute scenario to 1964 and in the 2-minute scenario 1790. In unprofessional group, chest compression was sufficiently deep in the 1-minute scenario 1891 and 1614 in the 2-minute scenario. Conclusion: Despite the descending amount of chest compression in sufficient depth, resuscitation can maintain at least 100-120 the chest compression per minute in 16 minutes. This suggests that displacement of resuscitators after 1 minute can increase chest compression with sufficient depth, and is approved in both professional and non-occupational groups and is more important in the non-professional group.

Document Downloads