تاثير عوارض ديابت نوع دوم در کيفيت زندگي بيماران ديابتي

خلاصه فارسی

زمينه و هدف: ميزان وقوع ديابت و همچنين شيوه هاي مختلف درماني در طي دو دهه اخير به نحو چشم گيري افزايش يافته است. تاثير واقعي روش هاي درماني ارايه شده در ارتقاي وضعيت سلامت اين بيماران از مسايل و موضوعات مطرح مي باشد و مطالعه کيفيت زندگي اين بيماران از مسايل ضروري بويژه در طب جامعه نگر و پزشکي اجتماعي مي باشد. اين مطالعه به منظور تعيين کيفيت زندگي بيماران ديابتي تيپ 2 طرح ريزي شد. روش کار: اين مطالعه به صورت مقطعي توصيفي تحليلي بود که در سال 1383 در بيمارستان بوعلي شهر اردبيل در کلينيک ديابت بر روي 110 بيمار ديابتي انجام شد. اين بيماران به طور تصادفي انتخاب، سپس با مصاحبه حضوري در مورد هر بيمار پرسش نامه (The Short Form 36 Health Survey) SF-36تکميل شد. در نهايت اطلاعات به دست آمده به کمک برنامه آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سني بيماران 52.5±11.3سال بود. از کل بيماران 73 مورد (%66.4) زن و بقيه مرد بودند. متوسط دوره بيماري از زمان تشخيص در بيماران ديابتي 8±6.2 سال و متوسط دوره درمان ديابت در بيماران ديابتي نوع 2 برابر 7.7±6.1سال بود 51 نفر (%46.36)از بيماران سابقه بستري در بيمارستان داشتند. شاخص سرزندگي و شادابي در %39.1 بيماران و شاخص کارکرد اجتماعي در %50 بيماران سطح پاييني داشت در نهايت به طور کلي و با تجميع نمرات شاخص هاي مختلف کيفيت زندگي بر اساس ضرايب استاندارد پرسشنامه %77 از بيماران از کيفيت زندگي متوسط و پايين برخوردار بودند. نتيجه گيري: اکثريت بيماران ديابتي از کيفيت زندگي پايين برخوردارند و ديابت در ابعاد جسمي و روحي بر کيفيت زندگي بيماران تاثير گذار است.

عنوان انگليسی

The Effect of Complications of Type II Diabetes on Patients’ Quality of Life

خلاصه انگلیسی

Background & Objectives: The prevalence of diabetes and its different methods of treatment have significantly been increased in the last two decades. The actual effect of these treatments is a common topic in the patients' health and quality of life among these patients has a considerable importance in the community medicine. This study was designed to indicate the quality of life in the diabetic type II patients. Methods: This was a cross-sectional, descriptive analytic study in 2004 on 110 type 2 diabetic patients who had referred to Bu Ali Hospital in Ardabil. The patients were randomly selected and took the SF-36 Questionnaire and in the end the data were analyzed by SPSS. Results: The average age of the patients was 52.5 with the standard deviation of 11.3 years. 73 of the patients were female (66.4%) and rest of them were male. The average period of sickness among diabetics was 8 years from the time of diagnosis with a standard deviation of 6.2 years. The average of duration of therapy was 7.7 years with 6.1 years standard deviation. 51 patients (46.36%) had the history of hospitalization. Vitality indicator was low in 39.1% of patients. Social functioning was low in 50% of patients. In general, by adding up the quality of life's various indexes scores based on SF-36 questionnaires standard coefficients, 77% of patients had intermediate and low quality of life. Conclusion: According to this study most of the patients in this study had a low quality of life.

Document Downloads