بررسی ارتباط بین اختلال شناخت و سطح سرمی دی متیل آرژنین در بیماران مبتلا به دیابت

خلاصه فارسی

مقدمه به طور سنتی شناخته شده است که عوارض مرتبط با دیابت از آسیب عروقی ناشی می¬شود. دی متیل آرژنین (ADMA) یک مهارکننده رقابتی نیتریک اکساید سنتاز است و نیتریک اکساید یک عامل گشادکننده عروق اندوتلیوم است که تعادل بین گشادی و انقباض عروقی را حفظ می کند. افزایش سطح ADMA در پلاسما با پاتوفیزیولوژی عروقی آترواسکلروز مرتبط بوده و همچنین به عنوان پیش بینی کننده مرگ و میر قلبی-عروقی پیشنهاد شده است. شواهد فزاینده ای در زمینه نقش اختلالات عروقی در ایجاد اختلال شناخت وجود دارد. روش کار بیماران دیابتی از کلینیک غدد درون ریز بیمارستان امام خمینی (ره) اردبیل جذب شدند. 128 بیمار برای شرکت در مطالعه پذیرفتند و خرده آزمون های از پیش تعیین شده آزمون مقیاس تجدید نظر شده وکسلر بزرگسالان (WAIS-R) را برای ارزیابی عملکرد شناختی و تهیه نمونه خون تکمیل کردند. گلوکز سرم ناشتا مستقیماً با استفاده از روش رنگ سنجی آنزیمی تعیین شد، غلظت انسولین و ADMA سرم با استفاده از روش ایمنی جاذب مرتبط با آنزیم فاز جامد (الایزا) اندازه گیری شد. همبستگی بالقوه بین سطح سرمی ADMA و خرده آزمایش های WAIS-R با انجام تجزیه و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه ارزیابی شد. یافته ها در میان پنج خرده آزمون WAIS-R در این مطالعه شامل اطلاعات ، گنجینه لغات، فراخنای ارقام، تکمیل تصاویر و تنظیم تصاویر، سطح سرمی ADMA پس از تعدیل نتایج با توجه به سن و وضعیت تحصیلی، فقط با نمره تکمیل تصویر ارتباط منفی معنی داری داشت (0/191-β = ، p <0/049). بحث و نتیجه گیری نتایج همبستگی منفی معناداری بین سطح ADMA و نمره تکمیل تصویر نشان داده است که یک خرده آزمون از ضریب هوشی عملکرد WAIS-R است. بنابراین ، درگیری ADMA در پاتوژنز کاهش شناختی در بیماران دیابتی محتمل است. به این ترتیب ، تحقیقات آینده با تمرکز بر نقش مکانیکی مسیر ADMA در مشکلات شناختی ممکن است چشم انداز روشنی را در مورد راه های ایجاد اختلالات متابولیکی و عوامل محیطی منجر به مشکلات عصبی در بیماران رنج دهد.

عنوان انگليسی

The relation between diabetic congnitive dysfunction (DCD) and serum asymmetric dimethylarginine (ADMA) in diabetic patients

خلاصه انگلیسی

Introduction: Diabetes-related complications have been traditionally known to originate from vascular damage. ADMA is a competitive inhibitor of NO synthase and NO is an endothelium-derived vasodilating factor that keep a balance between vasodilation and vasoconstriction. Raised plasma ADMA level have been linked to the vascular pathophysiology of atherosclerosis and have also been suggested as a predictor of cardiovascular mortality. There is growing evidence on the involvement of vascular disorders in development of cognitive impairment. Method: Diabetic patients were recruited from the Endocrinology clinic, Imam Khomeini Hospital, Ardabil. 128 patients accepted to participate in the study and completed the predetermined subtests of WAIS-R to evaluate cognitive function and provide blood samples. Fasting serum glucose was determined directly by an enzymatic colorimetric method, serum insulin and ADMA concentrations were measured by a solid phase enzyme-linked immunosorbent assay. The potential correlation between serum levels of ADMA and subtests of WAIS-R was evaluated by performing multiple linear regression analysis. Results: Among the five most performed subtests of WAIS-R in this study including information, vocabulary, digit-span, picture completion, and block design, serum levels of ADMA were only negatively associated with picture completion score after adjustment of results by age and educational status, significantly (β=-0.191, p<0.049). Discussion and conclusion: The results have shown a significant negative correlation between ADMA levels and picture completion score which is a subtest of performance IQ of WAIS-R. Therefore, the involvement of ADMA in the pathogenesis of cognitive decline in diabetic patients is likely. In this way, future research focusing on the mechanistic role of ADMA pathway in the cognitive problems may give a clear perspective on the ways through with metabolic disorders and environmental factors can lead to the neurological problems in the suffering patients.

Document Downloads