تبیین فرایند یادگیری مراقبت معنوی در دانشجویان پرستاری ایران: یک مطالعه نظریه زمینه‌ای

خلاصه فارسی

پیش زمینه و هدف: علی رغم این مدعا که مراقبت معنوی بخش جدایی ناپذیر و هسته مراقبت کل نگر محسوب می‌شود، بیش از پنجاه درصد پرستاران در عمل چندان به مراقبت معنوی بیماران اهتمام نمی‌ورزند. و احساس می‌کنند، مهارت و توانایی لازم را در این حیطه کسب نکرده اند. لذا هدف از این مطالعه کشف و تبیین فرایند یادگیری مراقبت معنوی در پرستاری ایران بود. مواد و روش کار: این مطالعه با روش نظریه زمینه‌ای در سال91-1390 در دانشکده پرستاری و مامایی تبریز انجام گرفت. داده‌ها از 18 دانشجوی پرستاری، چهار استاد و مربی و سه سوپروایزرآموزشی با استفاده از مصاحبه نیمه ساختارمند جمع آوری گردید. از روش پیشنهادی اشترائوس وکوربین برای تجزیه وتحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: در پاسخ به سوال اصلی پژوهش پنج درون‌مایه یا طبقه اصلی به شرح زیر استخراج گردید. «ذخایر و آورده‌های فردی و ورودی»، «پارادوکس احساسی در بالین»، «یادگیری مراقبت بیمار محور»، «الگوپذیری بالینی و یادگیری غیررسمی» و «جو و فضای آموزشی». متغیر مرکزی این مطالعه «الگوپذیری بالینی و یادگیری غیررسمی» که همه طبقات را به هم مرتبط می‌ساخت، نشان داد، دانشجو با گزینش افراد محبوب که متصف به صفات اخلاقی و معنوی خدا پسندانه هستند و تعاملات خوبی دارند، الگوپذیری نموده، (غالبا اساتید/مربیان و بعد همگروهی‌ها و پرسنل) طی طریق می‌کند و مصادیق مراقبت معنوی را فرا می‌گیرد. فرآیند آموزش مراقبت معنوی، که در برگیرنده مفهوم مراقبت بیمار محور بود، فرآیندی پویا، غیر سیستماتیک و پنهان در تعاملات اجتماعی بود، که غالبا در بالین که عرصه واقعی تجارب پرستاری است و تحت تأثیر ذخایر و اندوخته‌های معنوی، مذهبی، فرهنگی و شخصی دانشجویان، الگوپذیری از رفتار و شخصیت اساتید و اطرافیان و تحت تأثیر جو حاکم آموزشی بدون برنامه ریزی و به طور غیر رسمی شکل می‌گرفت. درنهایت یافته‌های این پژوهش منجر به ارائه مدل توسعه مراقبت اعتقادی الگومدار در آموزش مراقبت معنوی دانشجویان پرستاری گردید. بحث و نتیجه گیری: تقویت پایه‌های اخلاقی و معنوی الگوهای اصلی منتخب دانشجویان (اساتید/مربیان)، تدوین برنامه و محتوی منسجم، کاربرد راهبردهای آموزشی مناسب، ایجاد فضای آموزشی عاطفی و پذیرا (حمایتی) و برنامه‌های فوق در معیت افراد محبوب و متعهد زمینه یادگیری مراقبت معنوی را تسهیل خواهدکرد.

عنوان انگليسی

Process of spiritual care learning in Iranian nursing students: A Grounded Theory Study

خلاصه انگلیسی

Background & Aims: Despite the claim that spiritual care is an integral part and core of holistic care, more than fifty percent of nurses have seldom done it and, they feel that, they need more spiritual care education and practice. Therefore this study was conducted to explore and explain theoretically nursing students' spiritual care learning process. Materials & Methods: In this qualitative study 18 bachelor students, 4 teachers and 3 hospital supervisors were interviewed using deep and semi-structured interviews. Strauss and Corbin constant comparison was used for data analysis. Result: Spiritual education, from the participant’s point of view, means the teaching and learning of how to provide comfort, security and connecting to Allah (religious decrees do) which can be achieved via positive motivation, efficient modeling and appropriate educational environment. Clinical and non-formal learning of spiritual care as the main theme comprised 5 sub-themes which include "affected by the master," "effectiveness of friends in clinic," "family influences" and "multimedia, internet, congress and exhibition influences» Conclusion: This research helped to identify the factors that impact nursing students' spiritual care learning in Iran.

Document Downloads